Kategoriler
Şiir

Bileklerimde Bayat Bir İntihar

geliyormuşum;
pencerelerde yaz
ve bileklerimde bayat bir intihar

‘oysa ölünecek bir şey yokmuş,
gidince sen,
yaşanacak bir şey olmadığı kadar’
….

yanıyormuşum;
vardığım yere bırakıp kendimi.
atlasında yeryüzünün
çılgın
ve çirkin
ve hüzünle oyalanan.
yüreğimde kül tadı nice yangından kalan…

ölüyormuşum;
senin saçların uzuyormuş üstelik.
ölünce ben, cıgarayı da bırakıp taksit ödüyormuşsun.
bedenin tecritmiş geçliğinden,
ikisi de yalnızmış,
geceler öpüyormuş memelerinden…

bense geçliğimi pazarlıksız
ve hızla geçtiğimden;
bugünler saçlarımla birlikte şiir yazmayı da kısa
kestiğimden,
piç kalmış aşklarla avutup kendimi,
bileklerimde bayat bir intiharın dikiş izleri,
gelip geçmiş yılların diş izleri ömrümde,
neşter ve gül’müş hayat.
gülüyor…gülüyor…gülüyormuşum…

 

yılmaz odabaşı

Yazar meyus

veremem sana acımı kirlenir dünya...

“Bileklerimde Bayat Bir İntihar” için 4 yanıt

helal olsun benimde yzdığım şiirler yazıyorum sonra ağlayıp yırtıyorum.bileğimde dikiş izleri..bakınca o nu görüyorum..hayat işte..SEVİLDİĞİNİ BİLMEDEN ÖLESİYE SEVME SONRA SEVENDE SEN OLURSUN ÖLENDE…BUNU ÖĞRETTİ BANA..bana söylediği bir söz vardı.’BİRDAHA SENİ NE ZAMAN GÖRECEM’…aklım neden sorularıyla..ve inançsızlılıkla doldu.sonum hayrola..

Hayatının anlamsızlığıyla çelişen karanlığını, çektiği acıyı ve ızdırabı dile getiren bir adamın sözleri…

Çok güzl bir şiir.O kadar güzel ki hayatımın buruşukluğunu üzerime giyidiğim ütülü elbiselerden bile daha iyi çözümlemiş.Yüreğine sağlık Yılmaz ODABAŞI

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.