Lavinya.Net Panolar

arkadaslar aşk diye bişe mechuldur...ulaşamamak, aramak en onemlsi ise acı çekmek aslında daha hoştur ve insanı olgunluga ulaştırıyor...şöye bir hatırlayın çıktıklarınız bi kısmına deli gibi aşıktınız ona ulaştınız ve onun eksiklerini gördünüz ondan ayrıldınız geneli böye olur...onun yerine onla hiç tanışmamış olmak ve onu uzaktan severek acı çekmek daha hoştur bence eger müzisyenseniz ya da şairlik yönünüz varsa emin olun güzel eserler çıkarırsınız...gitaristten saygılar:)yorumlarınızı bekliyorum

Günümüzde aşklar pardon aşk denilen şeyler böyle evet .Bence doğa güzelliklerinin,insanlığın,komşuluğun,samimiyetin,..azaldığı gibi aşk denilen şeyin de değeri azalmış günümüzde.Değer azalınca da bu sonuçlar kaçınılmaz tabiki.Herkesin kusuru var,kimse mükemmel değil ki,ozaman her ilişki bitirilmek için başlıyor!Birini kusurlarıyla birlikte sevmek gerçekten sevmektir işte.Ne yazık ki neredeyse kimse sevmenin ne demek olduğunu bilmeden sevdiğini sanıyor ve sonra bitiyor.
Uzaktan sevmeyi,acı çekmeyi hiç sevmedim,mazoşist değilim ama ben de acıdan alırım ilhamlarımı..

herhalde mutlu şiir yazamayışımın sebebi alenidir. mutlu bir ilişkisi varken bile mutsuz şiirler yazıyorsa bir insan bu işte acının verdiği ilhama ispattır. hepimiz aynı acılarla büyüyen ademoğullarıyız. acının dibini gördüm ki en küçük mutluluğun tadına varıyorum. bu nedenle bağışıklık yapmış birşey artık acı değildir bence. sıradanlaşmış bi duygudan öteye geçmeyen, nefes almak kadar doğal birşey acı çekmek.

Aşkı aramak!Bu kayıp bir şehirde kaybolmak gibi..Biraz güzellik,biraz heyecan tattı mı ve biraz da mutluluktan nasibini aldımı insan aşkı buldum sanıyor işte..Ama zor geliyor acıyı tatmak,acıyı içine oturtmak..ACI aşkın eş anlamlısı değil mi zaten..

bak bu doğru işte . aramak aşk... beklemek... anımsamak ve nerde olduğunu bilmeden zamansız hesapsız yürümek ona gidecek tüm yollarda.

ben de sana katılıyorum.İnsan aşık olduğu kişiyi mükemmel görür.dünyada eşi benzeri yoktur.Ama bir süre geçip te onun eksik düşündüğümüz yanlarını görünce geri adım atarız,onun bize layık olmadığını yavaş yavaş düşünmeye başlarız ve en sonunda terkederiz..
Hatta birgün elde edeceğimize dahi inanmadığımız birini elde edince yine sıkılmaya ve geri adım atmaya beşlarız.onun eksikliklerini araştırmaya başlarız kendimizinkilerini göz ardı ederek.
onun için aşkı aramak,birgün bulacağını hayal ederek yaşamak,onu bulduğunda gerçekleştirmek istediklerini,ona söylemek istediklerini tasarlamak her zaman çoğu insana daha cazip gelir...
Ve bence insan aşık olmakla aşık olduğunu zannetmek arasındaki ayrımın farkını iyi anlamalı.yoksa çok yanılır ve bunu geç farkettiği için de hem kendine hem de partnerine yazık etmiş olur...

aşkı aramak aşka aşık olmak gibi mi yani?

aşk aranmaz ki! aşk hiç beklenmedik bir anda gelir bizi bulur...

yaşa valerie :) tam aklımdan geçeni yazmışsın

bekleyin bulur

biz aşkın kendisinden bahsetmiyoruz onu yakalamak için ortaya çıkan eserlerden ve de güzelliklerden bahsediyoruz...insan hayatı belli bir amaca ulaşmak için geçer o amaca ulaşıldıgında değer kaybolur aşktada bahsedilen konu budur...bunu herkesin anlayabileceğini zannetmiyorum...

valerie ye bende katılıyorum. aşkı aramak sanmıyorum bu bugün parti var kız arkadaşım yok gel çıkıp arayalım gibi bir şey:) arkadaşlar ask tan bahsediyoruz değil mi?

tamam aşk beklenmedik zamanda insanı bulur.ama aşka inanan insanlar o günü bekler durur ömrü boyunca.
'O' olduğunu düşündüğü onlarca kişiye rastlar,ama bulamaz. kimi zaman da ilk rastladığı kişi 'O'dur.Yani ben aşkın insanı beklenmedik zamanda bulduğuna inanıyorum ama bana göre çoğu insan hep o günün geleceği anı sabırsızlıkla bekler..
Bir partiye dahi 'Hadi gidip aşkı bulalım ' diye değil de 'acaba O'nu bu partide bulabilecek miyim' merak ve ümidiyle gider...
Yani demek istediğim sonuçta direkt olarak olmasa da dolaylı olarak aşkı arar...

Bir gece yarısı kapıyı çalan tanrı misafiri gibi bir şeydir bence..Arasan belkide bulamazsın ..Ama kaçarsan inan yakalar seni..

en güzel aşk zor olandır diyosun yani..bence de öyle yaa..