Lavinya.Net Panolar

Âheng-i tasvîr

Uyanamam diye uykusuz kaldığım gecelerde sarılan cigaram,
atf-ı tefsir ikilemleri bırakıyor kıyı diplerime. Bu yorumsuz, umrumnda bile olmayan içimde ki ipsiz tutucunun rengi İstanbul'un sesiyle kandırır beni ve sorgulamalarımı yavaşlatır. O söyleyince içkimin tadı, cigaramın aklımı alışı bir başka güzel. O; kulağıma takılan bir göz parıltısı, henüz sevişmeden göz bebeğimle apansızın içime inen..

Söyle bana büyümüsün düşmüsün ?

Böylesi anlardan, geçince alkolün etkisi;

Mahkumiyetin mümkünsüzlükle adlandırıldığı dakikalarda rüyalarımda hep seni görmek istedim. Kanın demirleyen o bilindik soğukluğunda geceyi sabaha düğümlerken, gölge çizgilerin altında yani yoksuzluğunda düşmeni istedim tek tek sarmal kafiyelerle rüyalarıma. Telefonun ucunda, kapının eşiğinde veya pencermde belirecek olmanın anlık paronayaları eski tadında değil.. onca zamandan sonra eski tadında değil !..
İşte şimdi
tam şurada
gözlerimle uazanmışken tavanın köşe dibine
armonik, boz bulanık sesinle
sar ağlarına beni
hiç bırakma.

Bitti zor oldu ama bitti

Özgür olmak istediğinde aslında ne kadar çok sınırlarının altında kalabileceğini düşündün mü ? Hayalinin yaşı ilerledikçe, ak düşünce yapmak istediklerinini tortusuna o zaman anlarsın!.. Uğraşma, elleşme, başını kaşıma. Uyu şimdi.. yapabildiğin en güzel şeyi sürdürmeye devam et. Veya televizyon izle..

melodilerin sözsüz inişleri susuz rakı misali; soytarı hüzünlerin gecemi sobelediği anlardaki yemyeşil elmanın kıvamsız ekişiliğinde.
halim yok, gelme dur şimdi !
çok çok uzaklara bıraktığım izlerin sesini duyuyorum homurdanma şimdi.

tutsam bakışlarının düştüğü hayalleri
ölüm çığlıklarına sardığın hasretime sarsam..
tutuşsak yine her gün dolandığımız dipsiz sokaklarda
parmak uçlarına mırıldansam en sevdiğin şarkıları
her gün...
her gün tutuşsak yine

Renklerle siyah yaptı. Herşeyin çok olan yanlarından vazgeçip, yalnız kalan kısmlarını serpiştirdi üstüne. İstiyordu; bu resmin tualine kendini kazımayı. Öylece yarıda bıraktı. Siyahın içinde beyazı gördüğü kadar varıdı..

siyehbin

koparmayın ahuzara susayan şah çiçeğimi !
bilirsiniz sadece nisan'da dirilir..
ondandır ya
hani
nisan da geçti gitti..
koparmayın.
hüzün dökerken suyuna, nasıl da nikbindir.
başı öne düşmüşken parıldamayı,
boz bulamaç düşlerin arasında alkolün ve sigaranın düşlerimi öpüşlerle akladığı gcelerde,
yani ''dışımın içimden geldiği'' akşamlarda
deniz feneri misali
nasıl da
can verir
ruhuma.

Alabildiğine daha kısa
geceler
şimdi.
Hem oyuncaklarım var sayfalarca. Kovalanınca, sürgün yiyince uykularım tek tek usanmadan oynuyorum her biriyle. Kaşlarımı çatıp, sana dair olan müsvettelik kehanetlerimi dökmek isterken ki hallerimden eser yok.
Geceyi solurken hafızamda; sana yer bulamamak acıtmıyor, sızlatmıyor benliğimi.
Tadı göz yaşı kıvamında da olsa,
yakmıyor, acıtmıyor.

Ölümün hercümerç ettiği korkular sızdı zihnimin zırhına bu sıralar. Yerle yeksan etti herşeyi. Bıraktığım yerden aldığımda her biri aynıydı büyümemişti.
Kokusu, rengi aynıydı.
Aynıydı;
Kürenen toprağın sesi.. '' yâ hû '' zikriyle cımbızla son nefesi çekip alışı aynıydı..
Dökülen göz yaşlarının manasını anlamadan uzanmanın ürpertisi değişmemişti..
Ölümün korkusunu öldü bilirken
nasılda inanmıştım
Direnişin şanlı geçmişine, tenimnden geçmeyen parmak izlerine,
şarabın kokusuna ve sigara dumanın nazende baygınlıgına..

nasılda inanmıştım..

Oturun bir bir kalbimin üzerine
şimdi..

Unuturuz belki yine, yeniden.

kendini kaybetmiş,
ipsiz sapsız sevişmelerde dalınan o ketum bakışları sırtlanmışsın
bu sabah
yine
yeniden.
söyle
hadi söyle
biriktirdiklerini
..
kibrit çöpünün alev alıp sönmesiyle bitecek olan
benliğimdeki karanlığı betimle.
tekrar tekrar
söyle.

kaybettin yine kendini
söyle
hadi söyle
içerinde ıslak kalan
derininde saklanan parçalarımın
nasıl huzur verdiğini.

Sobelenen tüm günahlar müdavimi olduğu kalemimden akmaya hazırlana dursun, utanmadan sararmaya yeltenen fotoğraflarla yetiniyor çırıl çıplak kalan beynim, bedenim. İsa'nın nasırları esir almışken nefsimin çürük yanlarını, bağlamışken mübah kalamayanlarla rüyalarımı, düşlerimi

çok karanlık kaldı bu defa,

inemedim, düşemedim bu defa yanına.

bi sig**a daha..

roman kokan sokakların abuk sabuk ön yargılarını,
köşe başı kelavlarının sirke bakışları ve birazda arzuların avuç içinde patlayan yanını sorguladım. ruhumun nefes alabildiği, yer yüzüne düşen gölgemin payınca.
atladığım bilerk görmezden geldiğim her virajın sonunda sürrealist makyajın altında kalan sert ve pornografik yalanlar gittikçe çoğalamya başladı.
çoğalamya başladı.
çoğalamya başladı.
sonu gelmedi.
kendimden korkup kurduğum ''yokistan*''da kayboldum.

Gamzelerinin yatağına uzanan sevdamın çıplak hüzünlerini suya verdim..
Yaşamın anlamsızlaştığı, güze döndüğü
o vakit !.. sulara sardım
sarıverdi köhnemiş düşlerimi.
Ellerimi açıp, avuçlarımın gizine tüneyen sabırsız ölüm senaryolarımın yok oluşuna şahit oldum.....
...Ve Tanrı gördü.. duydu.
Bitirdim sigarımın küfürlü, berduş naralarını..
Sensiz bi tek bile atmazken kalbim
Sana bağım olan,
alınının düzünde yürüyen nefesimi coşturdu.
heyecanım, neşem, kahkahamsın
İllaki sen

Düşlerde akıp giden renk cümbüşünü koşuşturmasına kapıldık.. Gençtik yanlızca maviyi sevdik.. Gidenlere inat kalnların kırıntılarından çocuklugumuzun hanımeli sokaklarında çiçekler gibi açıp, onca senenin ayazını görmezden gelip maviye cana suya egeye denize koştuk..
Sen denizlerin koynuna sakladığı inci tanem ! ebediyetin mealini bozduranım.. Hanımeli sokağında tüneyen evimizin pencerelerini açma vakti geldi.. Az kaldı sabret ! Sadakatimin biperva aşkı..


Düşlerde akıp giden renk cümbüşünü koşuşturmasına kapıldık.. Gençtik yanlızca maviyi sevdik..

bükülen dudaklarının nahoş, katıksız ezberi duvarlarımda.
içimde sönmeyen sana dair hastalıklı cümleler
tekrar tekrar sol yanıma düşüverdi..
farkına varmadan yine düşüme sızmışsın.. ayklarım beyoğlu'nun kaldırım taşlarında, tanımadığım yüzlerce insanın gözlerinden sıyrılınca uykusuz gözlerim
sırıl sıklam ıslandım..
gülen her yüz kıskançlıkla karışık şiddetli özlemlerin iknasız pes edişi oluverdi..
direncimin gün geçtikçe nefretime bulaştığı anları yaşıyorum.
gözerim pencerelerde
yanan ışıkların altında sönen ıssız karanlıkları
elime alıp
aydınlığınca
yürüyorum..

bi sigara daha..