Lavinya.Net Panolar

Ne ağlamayı ne de ağlatmayı bilirim. En son ağladığımda babamı kaybetmiştim. O kadar çok ağladım ki gözyaşlarımı tükettim sanırım. Fakat yeni acılar var hayatta, uzak olsunlar benden. Dayanamam... Acılar ertelenir mi? Hayır! İnsanım işte, kendimi kandırmalıyım ayakta kalmak, yaşamak için. Bir gözyaşına bütün acılarımı sığdırdım ben. Ağlamaktan yaşadığımı anladım, insan olduğumu, kalbimin olduğunu anladım. Ama yaşamakta bana göre değil, ağlamakta...

"Ey hayat, sen şavkı sularda bir dolunaysın,
aslında hiç olmadım ben bu oyunda
ömrüm beni yok saysın…"
Y. Odabaşı

Galiba her şeyi sığdırıyorum yada hiçbir şeyi...Fazla geldiğinden yanaklarımdan süzülüyorlar onlarla beraber dertlerim,kederlerimin de akıp gittiğine bir an için aldanıyorum ama kuruduklarındaysa herşeyin aynı olduğunu çok geçmeden farkediyorum dostum.

"Ağlamak çözüm değildir"

İçindeki bağıl nemin dolup taşmasıdır sadece değil mi?

İnsan ağlayınca içi biraz da olsa boşalıyor. Rahatlıyor.
Keşke kolay kolay ağlayabilsem. Belki bu kadar ağır olmazdı hayat...

Ağlamak uğradığımız felaketlere karşı vücudumuzda kalan son gücün çığlığıdır.Ağlayamadığımız zamanlar, bizde o gücün de yok olduğu zamanlardır ki, onun yerine geçen etkili sessizlik, en şiddetli acının yarattığı göz yaşlarından daha yakıcıdır.


Dostum böyle diyorsun galiba:)B sözü de yazılanlara göz atarken fark ettim sitede

Eğer ki gün gelip te az acılar görmüşseniz ağlayarak rahatladığınızı düşünürsünüz. Acılar çoğaldıkça içinizdeki acılar nasırlaştıkça ağlayamassınız. Gözyaşınıza sığdıracağınız küçük acılar olmalıdır. İnsan bir yerden sonra tükeniyor, gözlerinizin bittiği yerde gözyaşınızda kurur.

Ağlamak ağlatanları anlatır.

Ağlamak bazen mutluluğu,bazen şaşkınlığı,bazen hüznü anlatır....

Gözyaşları, yüreğin sözleridir...

Ve gücü; sessizliğindedir...

Gözyaşları ; ruhu hem arındıran hem de zehirleyen bir su gibidir..Ağlarsınız,hafiflersiniz..Ağlarsınız;tuzu ruhunuzu parçalar..

bazen paylaşamadıklarımızdır gözyaşlarımız.içimizdeki giz yanardağının sessizce patlamasıdır,kimseye duyurmadan,habersiz ve ansızın...

SONUÇTUR...

belki de en gerçek olanı.iyi ya da kötü.

kimi zaman içimizi daha da fazla parçalayandır damla damla,kimi zaman da dağıtıverendir acıları yanaktan yavaşça süzülürken...

bazen de ELİMİZDE KALAN TEK ŞEYDİR.bazen NEFRET ETTİĞİMİZdir,bazen TUTUNDUĞUMUZ DAL...

Rahatlamaktır

haykırıştır..