Mutfaktaydık, buzdolabının yanında,
HEr şey bambaşka görünüyordu yüzüne vuran o soğuk ışıkta.
"BİLİYOR MUSUN?" dedin.
"SEN NEYE BENZİYORSUN BİLİYOR MUSUN?"
Epeydir aradığın birşeyi bulmuş olmanın hem sevinç,
hem keder veren gizi bir an için bulandırmıştı
yüzündeki tedirlinliği, kırıklığı
Sis açığa çıkmıştı.
Sonr ayavaşça çevirip başını yüzüme baktın.
Kuyuya düşmeye benzeyen derin bir korkuyla.
"NEYE?" dedim,
"BİLARDO TOPLARINA"
"NEDEN" dedim,
"YAZGINI HEP BAŞKALARININ ISTAKALARININ İNSAFINA BIRAKIYORSUN DA ONDAN..."
Bir uçurum gibi derinleşen sessizlik o an başlamıştı bile
bizi birbirimizden uzaklaştırmaya
Beni terketmeden önceki son konuşma oldu bu.
Sonra iki arkadaşım geldi,
Birinin omzunda ağladım,
Hangisiydi şimdi hatırlamıyorum.
Sonra birlikte başka bir kente gittik,
Anlarsın ayrılığın ilk günlerinde o eve katlanamazdım,
Sonra ben başka aşklara,
Sonra başka evlerin duvarlarına başka takvimler astım.
Şimdi ne zaman birisinden ayrılsam ıstakaların sesi patlıyor kulaklarımda.
Ardından BİLARDO TOPLARI
Dağılıyor dört bir yana.
Seni hatırlıyorum o doğuk ışıkta
bir daha, bir daha, b,r daha........
Arkadaşlar yukarıdaki mesajımda bahsettiğim MURATHAN MUNGAN ın Bilaro Topları adlı şiiri bu işte. Yalnız bir operyaı da yazmak isterdim ama 10 sayfalık bir şiir. ilerleyen zamanda parça parça eklerim inşallah. umarım beğenirsiniz şiiri
