Lavinya.Net Panolar

Bir ara depresyona girdim galiba.Dipsiz kuyunun içine düşmüş gibiydim,rutubet midemi bulandırmaya başlamıştı sanki.Okula yeni başlamıştım,alışamamıştım.Şimdi alıştım da ne oldu sanki.Çıkar dostlukları o kadar fazla ki....

off yaa bunun bir çıkışı var mı??
kurtulmak istiyorum artık..

slm bende depresyondayım artık çıkmayalım bence böyle iyi

Bende girdim sanki

keşke ağlamak çok zor olsaydı da hiç ağlayamasaydım...

offf
iyi mi ki acaba bu depresyon..çıkmasam mı bende hiç??
neyse bu gidişle bir yere çıkamam ben zaten!

ben ben

Depresyondan neden çıkmak istemediniz anlayamadım?Pek iyi bir şey değil gibi göründü bana...Karanlıktan korkupta karanlıktan ayrılmak istememek gibi birşey bu.

keşke ısmarlama olsaydı..

sinful demiş ki;

keşke ağlamak çok zor olsaydı da hiç ağlayamasaydım...

Aslında ağlamak daha iyi..Gözyaşları birikince insanın içinde daha çok yanıyor insanın canı..Ben kolay kolay ağlayamam örneğin,keşke derim ama hep..Keşke aksın zehri tükenmişliğimin..Böylece ruhu arınmaz mı biraz insanın..O hafifliği hissetmez mi ?

ne ağlarım ne bağırırım
hayat , kader , aşk , meşk....
ne bağırıp çağırmaktan anlar
nede elinin sömesi kanayana kadar dövebilirsin
ama en çok yapmayı istediğim şeyler


Düzenleme: Küçük harfle Lütfen.

Bazen ağlayamam,ağlamak gelir içimden ama ağlayamam.Düğümlenir kalır içimde gözyaşları.
Geçen yaz kardeşim kaydıraktan kafasının üzerine düşmüştü.Ambulans falan...Ben de o sırada anneme telefon etmişim,ben dizini falan yaraladı da sağlık ocağına götürüyorlar zannettim.Annem hastaneye gidiyoruz dedi.Ben de ister bir şeyi olsun ister olmasın gelecektim.Annem söyleyince gerçeği evden nasıl çıktım bilmiyorum.Ben o caddeden kaza yapmadan atlayabilmeme şaşırıyorum.Beni götürmek istemediler,evde aygazı açık bırakmış olabilirdim.Ama ben kaldırıma oturdum,öylece kalakaldım.Çok ağladım.Ben de bindim ambulansa.Kardeşimin ağlaması hala kulaklarımda... Bir sürü röntgen,kafa tasında çatlak olabilir dediler,ben bittim zaten o an.Sağ omzunda da kırık varmış.Röntgen çekilirken çok canı yandıı için ağlıyordu.Tabi ben de.Yardım etmek zorundaydık.Sonra ben dışarı çıktım.o manzaraya daha fazla dayanamayacaktım.Sonra bir anda kesildi gözyaşlarım.Boğulacak gibi oldum.Nefret ettiğim hastane koridorunda tek başınaydım.
Neyse kafasında çatlak falan yokmuş.Hala düşünürüm,bazen de ağlarım.

kolay dibe vurabilen bi insanım ben...hoşuma da gider bu , kendimi salmak battıka batmak ; çünkü sonrasında ayağa kalktığımda kendimi çok iyi hissediyorum ama uzun zamandır yapmıyorum bunu , sıkıldım....
hayatımın en güzel zamanlarını diblerde yaşayamam ki bu neden olan çok büyük sorunlarım da yok...
Bozcaada çok haklı...söylediklerinde de samimi , O'da çalışıyo yazın sıcağında ama gülen yüzü , kahkahası hiç eksik olmuyor...
kendimizi salmak istersek çıkamayız , boğuluruz...
hem ciddi anlamda depresyona girmiş iki insan tanıyan ben depresyona girdim cümlesinin bu kadar da kolay söylenmediğini artıkçok iyi biliyorum....

çıkın diplerden , hayat ok güzel arkadaşlar

Bakış açıları değişsede hayattaki konumu değişmez insanın..Önemli olan nerde olduğunu bilerek yaşamak bence..Kabullenebilmek iyi ve kötü adına ne varsa..Hazmedebilmek acıları..Öğütebilmek..Ufak ufak umutlar ekip kocaman mutluluklar harmanlamak..Ne olursa olsun kendi olmanın tadına varmak hayatta..Bu yeterli bence..

depresyona girmeye çalışıyorum.bana yardımcı olur musunuz?tek başıma elimden geleni yaptım ama biraz bunaldım sadece...