Lavinya.Net Panolar

bebekler ilk doğduklarında öyle güzel bakıyolar ki daha hiç kirlenmediği gözlerinden okunuyor...
ama insanlar doğduktan sonra çok kirleniyolar hiç kimse masum kalmıyor...
acaba bunda insanlar mı suçlu yoksa çok kirli olan dünyamı...
hiçkimse doğduğu gibi masum kalamazmı?
hiçbir konuda kendini düşünmeden, başkalarına kötülük yapmayı düşünmeden bakabilir mi??
bence zor...

bence imkansız cünkü şartların gerektirdiği davranmak zorunda kaldığımız zamanlarda ister istemez bozuluyoruz....

Bence de imkansız.
Değişm değişmeyen tek şey çünkü...

gerçekten çok zor, insanlar oğdukları gibi masum kalamıyorlar....kirleniyor ister istemez, kirletiliyor gözlerimiz.....ve ne yazık ki bizz hiç bir şekilde karşı koyamıyoruz...

üç sene önceki halimi istiyorum.
kalbim sancısız geçirdiğim günleri
bekle istanbul derken
onu hiç bir zaman sevmeyeceğimi bilen
bu şehirden gitmek istiyorum.
uzak limanlar istiyorum kendim için
beraberimde hiç bir düş kırıklığı götürmeyeceğim
kalemim, bir kaç parça kağıt,
birde yanlızlık
bırakıp kendimi
gideblir miyim

doğduktan sonrada güzel insan yeterki düşleri yıkılmasın
yaşam anlamlı hayalleri olana
yeter ki imkansızları isterken bile bile
sevmenin acı çekmek olduğunu anımsamasın

her yen doğan gün
benim hissedemediğim bir umudu
yüreğime yeniden koymak

o umudu hissettiğinde bebekliğindekinden de masum ve güzel olur insan
iş yürete
tıpkı tahir ile zühre meselesindeki gibi

insan değişmeden edemiyo ama bazen de özden gelen şeylerden vazgeçemiyor insanın değiştirmesi elinde olmayan şeyler de var aslında

insanlar bu dünyaya kuzu olarak gelir kurt olarak gider.bir köşe yazısında okumuştum bunu,gerçekten doğduğun gibi kalmak imkansız,sen istemesende kurt yapıyorlar seni..

doğduğun gibi kalabilse insan keske ama bu mumkunmu acaba? insan doğar büyür ve ve ölür bu kanundur...

herkes herkesin yaptığı şeylere neden oluyor
bi insan aklını kaçırmadığı sürece başkasına zarar vermez
insanların masum kalabilmeleri için ilk önce kendimizi ve çevremizi uyarmalıyız ama yapmıyoruz işte...

zihnimizdeki tum sınırları kaldırırsak ilk dogdugumuz ana geri doneriz. Cunku ozellikle bizim toplulumuz yakınındakileri kendine benzetme cabasındadır. BU da onları sınırlamya goturur. Yani baskıcı ve zihni daraltan bir toplumda yasiyoruz. Hayata nesnel bakmaya basladigimiz zaman cocuklugumuza donmus oluruz. Tabi bu kadar sinirlamalara maruz kalip bunu basarabilmek zor.

aslında bütün yavrular dünyayla ilk tanıştıkları anda saf saf bakarlar...buna hayvanlarda dahil...ama işte ne çareki dünya fani bizde giderek,yaşayarak,görerek,öğrenerek ve acı tecrübeler edinerek değişiyoruz ister istemez..... masum değiliz,masum kalamayız...bilmiyorum ama zor....yani insansak kin duyarız,öfkeleniriz,bozuluruz...gözlerimiz gördüğü tüm kötülüklerin fotoğrafını çeker,unutamaz,silemez.......onun için hatırlamak bile yeter,yani kötü olmamıza gerek yok...psikolojimizi bozan herşey bu dünyada yeterince var ama biz gözlerimizi tamamen yumamayız öyle değilmi...yoksa görmezden gelmek kolaydır ama vicdanın sesini nasıl bastırabiliriz ki....koruyamıyoruz işte kendimizi...güvenli kucaklar çok değil na yazıkki...fanileşmek ve dünyaya yaranmak büyük kayıp,telafisiz yanlış,tedavisiz hastalık....kötülük yapmak ve kötülüğe uğramak....neticede yine herşey insanlar için...........SONUNDA UNUTMAYALIM Kİ KÖTÜLÜK KADAR İYİLİKTE VARDIR.EĞER KÖTÜLÜK OLMAZSA İYİLİK ANLAŞILMAYACAK VE KAVRANMAYACAKTIR.MASUMLUK KADAR ZALİMLİĞİNDE BU DÜNYADA YERİ VARDIR.....biz insanlara düeşn sadece farkında olmaktır........ DÜNYAYI KİRLETEN İNSANLARDIR DÜNYA BİZİ KİRLETMAZ

doğduğumuz gibi kalmak mı ??
yok öyle bir şeyyyyy

kirli olan dünya diye bişey yok ki dünyayı kirleten biziz.
ama haklısın bencede bencilce davranmamak,başkasına hayatın boyunca kötü gözle bakmamak zor.

ya ne yaşamışsan yaşamışsındır. doğduğun gibi kalsaydın şuan buraya yazacak bişeyler bulamıyacaktın bile. insan acısıyla tatlısıyla kendine yaşar başkasına değil..

iyi ki doğduğum gibi kalmamışım, ki geçmişimde de şuanda da ne kadar mutsuz da olsam "yaşamaktan" pişman değilim..

helal olsun sinan katılıyorum