Lavinya.Net Panolar

kaybettim... kaç yıl geçti üzerimden... yaşayamam sandım nasıl yaşanırdıki ablam, canım, güler yüzlüm,neşeli bakışlım yokken... ama yaşadım yaşanıyor işte... her ne olursa olsun bir yanım hep eksik ama eksiklerlede yaşamayı öğreniyor insan kaybedince. gülerken ağlamayı... boğazında her daim bir düğümle yaşamayı...

En çok sevdiğim yıllardır aynı çatı altında yaşadıklarım 23 yıldır ayrılmadan geçti ne onlar beni terketti nede ben onları ve düşünemiyorum onları kaybetmeyi.

insan başına ne gelirse gelsin yaşamaya devam ediyor, sanıyor ki bir daha nefes alamam yemek yiyemem, gülümseyemem..
ama bir bakıyorsunuz acıkmışsınız, bir bakıyorsunuz gülümsüyorsunuz..
insan bu şekilde yaratılmasaydı hayat cehennem olurdu..

peşinden giderdim gözümü bile kırpmadan...!!

olması gereken ; ne kadar üzerse insanı
o kadar üzerdi
hepsi o
kaybedildiyse... yapılacak birşey varmı?

İllaki üzülürüz ama dönülmez akşamın ufku yapabilecek bir şey yok ki..

Hayatımda değer verdiğim insanlar arasında kaybettiklerim fazladır benim..Belkide herkese çok değer vermemdir bunun sebebi..Sebebi ne olursa olsun birer kayıplar benim için..Bazıları öldü bazıları gitti..Hayat devam ettikçe görmeye başlıyorsun bir şeyleri..Doğru soruları sormak gerekir bazen,öğreniyor insan bunu da..Hayatımdaki bazı yerler boş olsa da yaşam devam ediyor..Her şey eskiden olduğu gibi..Ölm acısı bile bitiyoz zamanla..Gitmeleri boşvermeye başlıyorsun..İlk başlarda kabus gibi gelenler sonradan ikilemde bırakıyor seni..Yarı uyanıkmış gibi ama önemsemiyorsun..Hani derler ya zaman her şeyin ilacıdır diye..YALAN! Zaman bir şeyleri öldüren tek şey aslında..

Bazen ölüm bir kurtuluştur..

ağlarım... ağlarım... yine ağlarım....

arkadaşlar ben babamın cansız bedenini buldum ve o an ilk yardım yaptım hastaneye kaldırdım yoğun bakımda vefat etti 11 gün sonra. İlk günler dedim belki 2 dakika önce gitsem yaşıyor olacaktı diye kendimi yedim bitirdim.
Ama elden bir şey gelmiyor. Bense hala nefes alıyorum yani yaşıyorum yaşamam da gerekiyor. Hayata hiç bir şey olmamış gibi devam etmeniz gerekiyor arkadaşlar er ya da geç her insan hepimiz öleceğiz önemli olan yaşadığım zaman süresi kadar vatana millete kendimize çevremize karşı iyi bir birey olmak ve hakkın rahmetine kavuşmuş olan yakınlarımaza layık bir evlat insan olmak

ilk ben de kaybolmak isterim herhalde ama hayat devam ediyor doğru elbet bir gün kaybolacağız...

Babamı ya da ailemden birini kaybetsem kesinlikle DELİRİRİMRuhum bu kadarını kaldıramaz

Henüz böyle bir şey yaşamadım ama çok uzun süredir ağlamadım belki ağlardım.

Hayatımda en çok değer verdiğim üç kişiyi kaybettim.Hayata küsmüştüm .Yaşamak bile istemiyordum.Asıl yıllar geçtikçe insan daha kötü oluyor.Daha sonra sevdiğim insanların istedikleri şeyleri gerçekleştirmeye adadım kendimi.Böylelikle onları mutlu edeceğimi ve yaptığım şeyleri hissedeceklerini biliyorum.Bu da beni hayata bağlıyor.Bu şekilde ayakta duruyorum.Yaptığım her şeyde benim için farklı anlamlara sahip olan üç kişi var.Ben nefes aldıkça aklımda ,düşüncelerimde,yaptığım her şeyde onlar var ve hep olacaklar.

Bu başıma gelmeden yorum yapamam. Sevdiğim bir kaç insanı kaybettim ama en sevdiğimi kaybetmeyi düşünemiyorum, ama insanın hayatta başına herşey gelebilir, yine yaşamaya devam ederim ama biraz eksiklikler olabilir, ya da daha mı kuvvetli olurum ? Hani bağışıklık anlamında..