Lavinya.Net Panolar

Bazen herşey tıpkı bir kördüğüm gibi gelmez mi insana...İçinden çıkmak istersin ama çıkmak için ne kadar uğraşsan da sanki elinde olmadan o düğüme daha çok dolanırsın ve artık gerçekten de içinden çıkılmayacak bir hal alır bu düğüm ve sonra anlarsın ki artık sen de o düğümün bir parçası olmuşsun ... Daha sonra karar verirsin bu düğümle birlikte yaşamaya artık o senin bi parçan olu vermiştir ...
en sonunda önünü bile göremez ,nefes bile alamaz hale gelirsin çünkü artık onun adı bi KÖRDÜĞÜM...

Kördüğümdür yaşadığın,nefes almalar zorlanır ve hiç bir şey zevk vermez sana.Boğulursun...Düğümlenir boğazına her şey,soranlara ''bilmiyorum'' dersin ''içimde garip bi his var'' dersin.Dokunsalar ağlayacak gibi olursun.Kördüğümdür yaşadığın sebebine anlam veremezsin.Anlıktır belki herşey ama çoğalır sana göre.Kördüğümdür ne kördüğümler zordur içinden çıkmak için çabalarsın o an ama nafiledir...

O öyle bir yalnızlıktır ki kimseyi bulamazsın konuşup rahatlamak istersin herşeyi ama nafile kimse yoktur......Canım yanıyor aslında ağlamak istiyorum ama acımı iki kat daha artırıyor..O yüzden alışmaya çalışıyorum yalnızlığa...
Ve artık diyebiliyorum :Bu kez hakikaten pek bi AFİLLİ YALNIZLIK....

kördüğümdendir anlaşılmazlığım ,yalnızlığım.nasıl anlatayımki bana
sorana,anlayamaz kimse.anlatsam boşver geçer ,bunun gibi bana gelen anlamsız cümleler.ve bilmiş nasihatlar ufkunu aydınlatmayan.
bana bir ben lazım bana yol gösterecek,bana biri lazım,gel ben senin düğümlerini sevgiyle çözerim diyebilcek.

of ya ben de bilmece var sanmıştım