Lavinya.Net Panolar

Hiçlik



Hiçim ben hiç;
İnsanın kendini yok sayması, önemsememesi ne derece ürkütür karşısındakini. İnsanların istekleri,hayalleri ne derece önemlidir benim için. Neden sadece karşımdaki insan bir şeyler istiyor diye yapmak zorunda olurum. Onları memnun etmek, onların isteklerini yerine getirmek bana neler katar? Hiç, hiçbir şey katmaz. Belki de çok şeyler alıp götürür benden. Ama kimse umursamaz ki yaşadıklarımı. Kimse umursamaz bana olanları. Dile dökmek istesem anlatamam. Anlatsam karşımdaki anlamaz.
Anlatamadıkça içime attıkça duygularımı derine inmeye başladılar. Derine indikçe kanıyor her tarafım. Her yerim kan olmuş biri bu kanı durdurmazsa öleceğim bir gün kan kaybından. Doktorlardan biri çıkıp: ‘‘Aşırı kan kaybından ölmüş, teşhisimiz iç kanama.’’ diyecek. Ne acı verici, oysa kendim söylemek isterdim öldüğümü herkese. Ama sorun bu ya söyleyemediğim için kanadım zaten. Ve sonunda büyük bir hiç oldu yaşadıklarım.
Bakmak yeterli midir görmek için? Hayır değildir. İnsanlar sadece bakıyorlar etraflarına, görmüyorlar kimseyi. Hatta kendilerini bile görmüyorlar. Oysa ne kadar da kolaydır insanın kendisini görmesi. Bir ayna yeterlidir. Tabi yine görmeyi bilene.
Hiç olmak nasıl bir duygudur, siz tattınız mı? Tadını bilir misiniz hiçliğin? Ben bilirim! Dünyanın en acı, dünyanın en tatlı tadıdır. İnsanı acıtır bazen. İnsanı yaralar ama bazen de insanın can dostudur hiçlik. Ona yardım eder, sevindirir doğum gününde hediye almış bir çocuk gibi. Bazen gerçeği gösterir. Tabi gerçek varsa. Bazen de yalanı aynı bana gösterdiği gibi: ‘‘HERKES YALANCI, ben dahil!!!!!’’
Onu görmezlikten gelemem; çünkü o benim. Ben bir hiçim. Büyük bir hiç. Bir hiç olarak doğdum, bir hiç olarak da öleceğim. Tabi ölmeyi becerebilirsem.

...Tabi ölmeyi becerebilirsem...

Sanma ki ölmek zor!Ölmek kolay , kolayda kan gibi aklımdasın demiş İbrahim sadri..

sanki beni anlatmışsın yada benim içimden geçenleri yazmışsn ben sadece kendimin böyle olduğunu sanıyodum..

evet ölmek çok kolay ama arkandakileri düşünmeden ölmeyi seçmek biraz bencillik. onlar olmasaydı şu anda bende burada bu bilgisayarın başında oturmuyor olurdum. çürümeye yüz tutmuş olurdum
yani ölmek çok kolay ama bir o kadar da zor blackpearl!!!

Evet farkındayım bende o ikilem arasında malesef gidip geliyorum zaman zaman..

ponnik, arkandakileri düşünsen de bazen ölmeye mecbur kalabileceğini düşündün mü hiç

ölmek bu dünya olarak sonuçta bi SON. öldükten sonra kalmaz bişey. anne baba sevgili veya odan yatağın kitapların fikirlerin. hiç bir şey... çünkü onlara hayat veren sensin. bakmadığın bi güneşin varlığından çok fazla emin olamazsın. okumadığın adını bilmediğin bi kitaptan da..

ölürken ne düşünülür hissetmedim hiç ama o an bişey düşünmekten yorulmuş olucam sanırım o an bişey düşünmem.. beklerim soğuk soğuk, ölümün gelmesini..

nası ölceğimizi bilemeyiz ki belki de beklemeye fırsatın olmucak sinan daha llisedeki bi arkadaşımı aniden bi kalp kriziyle kaybettik böle bişi herşeyin hayatın ve kendimizin bi hiç olduğunu göstermez mi

öyle hayat bir hiçç
ben de öyle...

sensizlikten kalan en acı gerçeğim hiçiliğim..