Lavinya.Net Panolar

hüzünleri gökkuşağı kadar gözalıcıymış feridun düzağaç'ın Oysa bence hüzünler gökkuşağı gibi gözalıcı değildir çünkü gökkuşağının kendisi hüzündür zaten.. İlk rengi hüznün sarısı,son rengi ise MOR(uzakta)dır.. Yağan her yağmurun içinde güneş açamaz -kopan fırtınalardan fırsat bulup- belki de bu özlemin eseridir hüzün gökkuşağında.. Yağan bu yağmurlar aracılığıyla (yüreğimden sevdana) akmak istemiş ama don(durul)muş sevda kırıntılarının hüznüdür belki ,ilk renkten son renge kadar umarsızlığa bürünmüş gökkuşağına yansıyan.. Belki de görmek istediğimiz gibi görürüz dünyayı(ki belki değil bence) hüznü ikinci yüzümüz olarak görürsek.. Anlık gülümsermişim sonra tekrar bi hüzün gelip otururmuş gözlerime.. Ve bu yüzden dünyaya da hüzünlü bakarmışım haliyle, silinmeyen hüzünlerim eşliğinde ve içimde çaresiz çırpınan ezgilerimle..

yaşanan her duygunun bir rengi olduğunu düşündüm hep nedense.. pembe bana hep neşe verir,siyahsa hüzün.. kırmızı içimi coşkuyla doldurur, içimden taşarım her saniye ama gri sonbaharın ıssızlığını hatırlatır.. mor mu?onun hakkında pek yorum yapamıyorum büyüleyici diyebilirim sadece.. sizce ben deli miyim:)

üzülme senden delilerde Var örneğin ben aşık olmadan önce küçük dağları kendimin yarattını zannederdim ama şimdi dünyadaki en zaVallı insan bEnİm bak deliliğimi anlatayım renklerle siyah bayılıyorum neden mi gece simsiyah kendimi buluyorum camdan dışarıya baktığımda acaba kaç kişi bu karanlıkta bEnİmle aynı sezsizliği paylaşıo bunların arasında oda Varmı ewet birçok kişi siyahı seVmez insanın içini karartır ama eğer acı çekmeyi seViyorsan siyah 1 numaradır renklerde

Mor gerçekten güzel bir renk sakinleştiriyor belki de deli olmayız ya da çoktan olmuşumdur.Siyah karanlık değil ki neden siyaha karamsarlık yüklerler anlamıyorum.O ışığı yansıtmıyor diye bazıları renkten bile saymıyor.Sizi bunaltan bir başkasına huzur veriyordur mutlaka doğanın kuralları böyle.O yüzden her rengin güzelliği var aslında ama bende şunu belirtmek istiyorum koyu yeşilden nedendir bilinmez ama nefret ediyorum

mor belki de bu hayatta en çok anlam kattığım bana da anlam katan renk.kim demiş bu renk şizofreninin rengidir diye?ama diyenler var.
beniö için siyeh ve mor çok özel iki renk...
ama bir de beyaz var ki zaten o anlamlara sığdırılamaz...

ben hep bildiklerimizin dışında bir sürü renk düşünmüşümdür.herkesin çok farklı birer rengi var bence.bunların ne olduğunu daha bulamasam da bulacağımdan eminim.

benimki de mor ya da siyaha çok yakın bir renk olurdu heralde.karanlık bi renk olurdu.

hüzünün rengi ise beyazdır bence.neden bilmiyorum çok hüzünlü geliyor bana beyaz

hüznün rengi siyah, rüyaların bile nefret ettiği avare duruşumun gölgesi kadar siyah, şekerlenmiş şuruplar kadar donuk ve mat gözlerimin rengi; göremeyişi kadar siyah, hüznüm hazana vuran içimin perdeleri kadar, uyumak için bi çare dikildiğim pencere önü manzara kadar siyah, gece kadar... hüznün rengi siyah

bence hüznün rengi bazen alacalı bazende ebruli...

hüzün sarıdır.sonbahara bakın veya ilkbahara anlarsınız.ama bakın..görmeyin...bakın:(

ben hüznün renginin beyaz olduğunu düşünüyorum.beyaz bana hep kefeni,ölüleri hatırlatır.babamı kaybettiğim günden bu yana beyaz renkten nefret ediyorum.

bence hüznün rengi gri
grinin en koyusu

sayın biterken herşey bende kaybettim babamı ve babam kefenle toprağa girdi e nooldu şimdi beyazdan niye nefret edimki dedim kendi kendime.bide larousse u okuyunca dünya tıp konseyinin şizofreniye verdiği rengin sarı olduğunu gördüm.şizofreni hüznü tam yaşayan hastalık.vazgeç beyaza olan nefretinden.hüznün rengi aslen sarıdır.

başlığı ilk okuduğumda aklıma gri geldi..
griyi çok severim ama arada olduğu için her zaman bir hüzün taşıyo gibidir

bence hüzüne bir renk vermeyelim.o orda boş boş dursun;bembeyaz bir boşluk olarak.