Lavinya.Net Panolar

ya fenim pek iyi sayılmaz ama edebiyatım dil ve anlatımım iyi.yani hocalar tarafından da çok seviliyorum.tm seçersem rahat olucam biliyorum.sınıfımı geçerim derim rahatça.ama fm den korkuyorum açıkçası.fiziğim ve matematiğim kötü değil ama iyi de değil.sanırım edebiyat konusu daha çekici geliyor bana tm seçeceğim.

benim üstümde de çok baskı vardı mf mf diye.hatta okullar açılana kadar babam beni mf de sanıyodu tm yi seçtiğimi ona bile söyleyememiştim.o işime karışan diğerleri de 2.sınıf bittiğinde karneme bakıp aferin dediklerinde öğrendiler tm de olduğumu..
benle aynı yaşta olan bi kuzenim var ve o baskılar yüzünden mf yi seçti.çok kötü durumda.hiç bi hayali kalmadı.hepsini öldürdü çünkü kimya ve fizik.sevmeyen için ölüm gibi mf.

ben herkesi dinledim, tam mf yi seçicem dedim ama sonra yine vazgeçtim.çünkü kendimi tanıyodum yapamzdım mf de.onlara kalsa ben bilgisayar müh. olucaktım.ama benim hayalim psikoloji veya akedimiydi ve tm 'deyim.gerçekten arkadaşlar kendi kararlarınızı kendiiniz verin.pişman olmazsınız sonra.bu sizin hayatınız.

şimdi çok mutluyum.çünkü hayallerime gititkçe yaklaşıyorum.

bi de şunu öğrendim ki gerçekten kişinin bi hedefi olmadığın herşey daha da zor oluyo.

afferın sana okyanus_derin.işte budur!! işte kendını bılen cesaretlı genç budur..afferdın sana..tam gaz devam

insanlar ne garipler başkalarının hayatını yönlendirmeye bayılıyolar düşününce komik geliyo artık öss ye hazırlanırken çözdüğünüz testlerden bunalımlara girmeyeceğiniz bölümleri seçin...bana da tam tersi olmuştu hocalarım inatla tm ye seçmemi istediler...bi yarışma vardı edebiyatla ilgili onu kazandım diye...ama ben düşünmedim bile seviyorum fen i çünkü....

hiçbir zaman feni sevemeyeceğim galıba.ama hale bakın ki kimya mühendisi olacağım. banane elektronık konfigürasyondan,gözle göremediğim atomların elektronlarının bırbırıyle yaptığı açıdan..gerçekten nasıl bulunduğunu merak etmiştim.optık sistemle yapılıyormuş,ışın gönderıp kırılma açısına göre yapılıyormuş. ben galıba okulu bırakmak istiyorum sevmeden olmuyor.o önlük bıle eğreti duruyor insanda.işte bu yüzden tercihiniz çok önemli.hatta can dündar ın bi yazısı var bu konuyla ilgili.eğer yazmamda bır sakınca yoksa kopyalamak istiyorum ama bılmıyorum var mı bır sakınca yanı telif hakkı falan açısından??

evet cevap gelmıyor.sınan?? sen ılgılenıyorsun sanırım bu işle.bır el atıversene şu olaya

konunun faydası gereği eklemeniz uygundur. ekleyiniz, uygun olmazsa kaldıracağız.

Henuz 18 ini yeni bitirmiştin, enerji ve umutla dolu hayata başlamaya hazırdın... Ne oldu? İstemediğin bir okula girdin. İnsanları mutlu etmek,
saygı kazanmak,
sevilmek için... Sevmediğin bir bölümde senelerini
harcadın....

Ayaklarını sürüye sürüye gittin derslere... Çalışmak
istemedin ama yine de
zorladın kendini... Güç bela bitirdin sonunda... Ne
ailen, ne
de arkadaşların görmedi yaptığın fedakarlığı...
Alkışlamadılar seni,
omuzlarının üzerine çıkarmadılar, madalya
takmadılar... Enerjin
çoktan tükenmeye başladı bile... Kimse bilmez nasıl
kendini feda
ettiğini...
Ruhunu teslim ettiğini... Gençliğini tükettiğini...
Şimdi iş bulman gerek...Para kazanman, araba alman, ev
alman gerek.....
İstemediğin bir işe girdin... Böyle olması gerekiyor diye...
Sırf
çevrendekiler bekliyor diye... İnsanları mutlu etmek,
saygı kazanmak,
sevilmek için... Sabahın köründe gidiyorsun
işe...Sevmediğin insanlar ile
gün! ünü harcıyorsun... Heyecan duymadığın işlerle
zamanını geçiriyorsun...
Yarının gelmesinden nefret ediyorsun...
Sevildiğini hissettin mi peki? Ya saygı? Bitti mi
insanların istekleri?
Özgür müsün artık? Hayır hala özgür değilsin...Şimdi
evlenmen gerek...
Öyle ya yaşın geçiyor, evde mi kaldın ne? Arıyorsun
etrafında uygun birisini,
artık evlenmeliyim diyorsun...Acaba gerçekten istiyor
musun? Sana uygun
birisini buldun işte, boyu boyuna, mesleği mesleğine,
parası parana
göre...Peki ya kalbin?
Düğününden bir gece önce sessizce itiraf ettin
kendine, ya doğru kişi
değilse? Belli ki hazır değildin bu evliliğe...
Evlenmek için evlendin...
İnsanları mutlu
etmek, saygı kazanmak, sevilmek
için...Mutlu oldun mu
peki?
Kalbin heyecanla doldu mu? Akşam eve
koşarak döndün mü? Sevildiğini hissettin mi?
Daha evleneli bir sene dolmadı, insanlar çocuk demeye
başladılar...
İstedin mi gerçekten bir çocuk sahibi olmayı? Hazır
mısın bir canlıyı yetiştirmeye?
Söyle bana ne verebilirsin bu küçük insana? Hayatı
kendi gözlerinle hiç
yaşadın mı? Ne istediğini biliyor musun? Ya
istemediğini? Hiç risk aldın mı?
Sen hiç kendin için bir şey yaptın mı? Çocuğun bir gün
sorarsa Özgürlük Nedir? Ne cevap vereceksin?
Sen hiç özgürlüğü yaşadınmı?
Evliliğinde problemler yaşıyorsun... Sevmediğin bir
insanla cehennemi
paylaşıyorsun... Boşanmak fikri kafana gelip gelip
gidiyor...
CESARET
edemiyorsun... İnsanlar ne der diyorsun... Gene
kendi duygularının üzerine
bir duvar örüp başka insanlar için evliliğinde
kalıyorsun....
Fedakarlığını
gören biri var mı? Yaşadığın ızdırabı senin gibi
yaşayan ? Korkuların seni
hapsetmiş , her geçen gün etrafına bir duvar daha
örüyorsun. Sevilmeme
korkusu, yalnız kalma korkusu, başarısız olma korkusu,
saygınlığını yitirme
korkusu ve daha neler neler... Hayatında hiç
korkmadığın bir gün oldu mu?
Cesaretle atıldın mı hiç, ya bilmediğin bir dünyaya
girdin mi? Sevilmemeyi
göze aldın mı hiç? Gülünç duruma düştün mü? Ağladın mı
doyasıya, insanlara
aldırmadan? Acı çektin mi hiç, hani öleceğini
düşünecek kadar...Ve
iyileşmeyi başarabildin mi hiç?
Yaş erdi kemale diyorsun, bu saatten sonra benden ne
köy olur ne kılavuz.
Umutların tükenmiş, hayallerin yıkılmış... Koca bir
Ömür
başka insanların
kontrolü altında geçip gitmiş.
Alışmışsın artık bu
düzene, artık istesemde çıkamam diyorsun... Ve gene
kendin için bir şeyler
yapmaktan vazgeçiyorsun...
Ne olurdu istediğin okula gitseydin... Kim ne derse
desin, ressam olsaydın... Müzisyen, Arkeolog, Sanatçı, Sporcu
olsaydın...
Hayattaki
büyük adımları ancak hazır olduğunda sen istediğin
için atsaydın... Ne
olurdu biraz risk alsaydın? Biraz kendine güvenseydin?
Biraz kendine
inansaydın? Ne
olurdu seni çepeçevre saran zincirleri kırıp, önünde ki
duvarları aşıp,
kendin olabilmeyi başarsaydın? Kim! ne diyebilirdi
sana? Gene kimse madalya
takmazdı, gene kimse alkışlamazdı, gene kimse seni
omuzlarının üzerine
çıkarmazdı...
Ama sen kendine saygı duyardın!
haydi şu anda şu dakika bir daha bak hayatına... Bu
sefer kendin için bir
şeyler yap...Bırak insanlar sevmesin seni, bırak senin
mutsuzluğundan mutlu olmayıversinler, bırak takdir
etmesinler,
onaylamasınlar, bırak dedikodunu yapsınlar, itiraz
etsinler...
Hayatında bir kere olsun bu riski al!

İstediğin mesleği yap... Zevk al ürettiğin işten...Uçarak git işine...
Keyif al birlikte çalıştığın insanlardan... Yaşamını
kendin
SEÇ ve MUTLU OL seçtiğin bu
yaşamdan...
İstediğin insan ile istediğin zamanda evlen... İster
20 inde ol, ister 50inde... Senden başka kim bilir doğru insanın kim
olduğunu ve
doğru zamanın ne zaman olduğunu? Dinleme
başkalarını... Evlenmek için hiç
bir zaman geç sayılmaz... Ve hatta istiyorsan asla
evlenme... Bu yaşam
senin! , ve ızdırabını da, mutluluğunu da yaşayan tek
sensin....
İstediğin zaman çocuk yap... Kendini hazır
hissettiğinde, yaşama bir canlı
getirmek istediğinde ve o çocuğa verecek bir şeylerin
olduğunda... Ve hatta istemezsen hiç çocuk yapma...
İstiyorsan başka bir şehre taşın, başka bir ülkeye,
başka bir kıtaya...
Mecbur değilsin bu şehire tıkılıp kalmaya...
İstiyorsan yeniden okula başla, yeni bir meslek, yeni
bir hayat, yeni ben
diyerek kendin için yaşa...
Şimdi soruyorum sana...Ne zaman kendin için bir şeyler yapacaksın?

….CAN DÜNDAR…
okurken ağladığım nadır yazılardan....

kesinlikle doğru sen benim yaptığım yanlışı yapma ve mümkünse dil seçmeyin...

dil seçmeyın dıye birşey yok.o kişiye bağlı.omu şöyle dıyelım,mumkunse istemediğiniz bölüm seçmeyın.evet bu daha iyi oldu.benım bıldiğim kadarıyla sen istediğin bölümdeydın edebıyatı sevıyorum demiştin bana bır de yarın özlemıme karşı savun benı.ok?? çokönceden ayarlanmış bır iş benımkı o yuzden neyse konuya dönelım.sen de mı sevmıyorsun ya bölümünü