Lavinya.Net Panolar

''Yola çıktığımızda baharda sarkıyordu söğütler
Karda dönüyoruz
Ağır ağır gidiyoruz,açız susadık
Kafamız üzüntüyle dolu,acımızı kim anlar...''

Acımızı bizden başka kimse daha iyi anlayamaz bana göre!..

beni en iyi ben anlar bizi en iyi biz... ama biri vardır gözünün içine baktığında ne söylemek istediğini anlar; aşktır bu bazen, bazen annelik babalık bazende dostluk arkadaşlık ama çoğu zaman acıyla tanışıklıktır...

Acı yine bu saatte buldu beni..
Sanki yatma diyor bana...!!
Peki yatmasam ne olacakki??
Yok yok acı uzak dur senin derdin benim anladım..
Yatcam yoksa.............?????

hiç kimse.... ne kadar anlatırsanız anlatın, anlattıklarınız karşınızda ki insanın anladığı kadardır!

Çok sevdiğim Yıldız Tilbe'm diyor ki..

Bulutsuz yağmurumla
Her şeyden kaçtım sana
Ben bir öksüz deli rüya
Mutsuzluk uykusuzken
Kahrımdan ellerimden
Aşktan anla beni atma

Sensin gözümde şarkı şiir düş bilmece
Adın dilimde nakış dudak eş bir hece

Kim anlar halimden
Ben nerde diliyorum

hayatımın en kötü günleri... neden mi? hiçbir nedeni yok... bastığım adımlar o kadar emindi ki,heralde bu yüzden yerler kırılıyor... demekki herşeyi yaşadım;hiçbirşeyden zevk alamıyorum... hayatımı yok olmuş gibi hissediyorum. kendimi etkisiz eleman hissediyorum.hiçbirşey yapamıyorum.birşeyler yapmak istiyorum olmuyor.elimi uzatsam sanki yağmur kesiliyor...kafamı dağıtmak istiyorum.nasıl olur? mümkünmü? bunlar yaş bunalımları mı? eğer,öyleyse çabuk geçsin....neden herşeye neden diye soruyorum? kendimi neden yaşlı hissediyorum... babam gelse geçer mi? kim bana hayatımın boşluklarını unutturur? öyle biri var mı? ağlayınca geçer dedim,geçmedi.kalbimi neden nefret sardı... feridun düzağaç'tan başka hiçkimse beni yatıştıramıyor. herşeyi bırakacağım.vedamı alsın herkes ölüyorum. eriyorum,bunu hissediyorum... kahkaha atarak,hemen şimdi küle dönüşmek...

kimse beni anlamaz...

bunların hepsi doğaçlama...
abicim senin sayfana yazmak istedim... kimse beni duyamaz... konuşamıyorum çünkü...

Konuş dilan konuş...Konuş ki yüreğinin fırtınası seni mahvetmesin,konuş ki acılarını hafifletelim..Yazacaksın tabi ki de,yaz dilan..Ben bu duyguları kimseyle paylaşamadım,herşeyi içimde yaşadım bu beni o kadar yordu,yıprattı ki şuan sanki yaşamıyorum..Amaçsızca kendimi iyice yıpratarak sadece hayattayım..O yüzden konuş dilan...!!!

Yaşayan bilir ancak!...

Elmacıkların, yanakların ıslanmadan bir tek damla gurye ile bile; içine, derinlerine bir yerine akar, birikirde... seyl-ab olur, taşar. Yıkılmadık duvarın, kırılmadık dalın kalmaz da...
İçinde kopan fırtınalar ne kadar heybetli olsa da sessiz olur; yıkılıp, kırılan hep içinde kalır.
Kelimleri aheng ve şevk ile dans ettirircesine dizebilsende bir kağıda yada söyleyişlerin hep bir manzum eser kadar etkilese de dinleyeni, anlatamazsın!... Bir iki mimik hareketi, ağızdan çıkan kifayetsiz, fütursuz bir kaç ses öbeğiyle ortak olunduğu sanılır, içindeki yıkıma...
Ama...(işte hep üç nokta)

Dün bir rüya gördüm, yaşadım sonra uyandım ve bitti. Artık yaşamıyorum...

kimse bilmez...

Haklısın kimse bilmez anlamaz ya da ne bileyim dinlemek bile istemez..Hayat bu o kadar acımasız ki işte bir yüzünü daha gösterdi...

niye hep bazen? niye hep bazenler var, kesin kelimeler duymak istiyorum insanlardan artık lanet olsun. herşeyde hemde. bazen olur bazen olmaz diye birşey yok benim lugatımda artık bundan nefret etmeye başladım.