Bu sitedeki lavinya.net forum/panolar sayfası bölümü 22 yıl önce yani 2002 yılında kurulmuş, 11 yıl önce 2013 yılında ise aktif kullanımı durmuştur. Güncel/yeni paylaşım yoktur. Yalnızca arşiv/nostalji için yayına açıktır.
Aslında karekterime işlemesine gerek yok başlı başına içime girmiş zaten ... kendi kenme soru mutluluğumu sormam abes kaçar kendimi mutlu hisediyorsam mutluyumdur değilsem değilimdir böyle saçam soru kendimize sormak biraz abes kaçar
kendime her zaman sorular sorup durum doğru cevabı ararım yada doğru yapıp yapmadığımı ve en son soru acaba doğru yada yanlış diye bir şey varmı bunun gibi saçmalıklar
Bana göre hüzün anlık birşeydir.Beynime girer ve o an dünyam kararır herşey sıfırdır gözümde hiç kimseyi tanımam.Bu enfazla 1 saat sürer
Sonrasında kendime gelirim herşey eskiye döner.Hüzünle yaşamayı sevmem yani.
İyi ve kötüler hakkında diyeceğim şeyse ; Durumuna göre davranırım.Karşımdaki insan o an kötüyse kötüyüm,İyiyse ondan iyi olurum.
Sonuç olarak Hüzünle yaşamayı sevmem.
Hüzünle mutlu olmak güsel birşey aslında.Bazen deniyorum.Ama dediğim gibi uzun sürmüyor.Hüzünle yaşayan insanların yanında durmayı çok severim.Çünkü O tür insanlar yanlarında neşeli insanlar arar.Onlarla anlaşmak benim için çok kolaydır:D
beni mutlu eden şeyler maddi varlıklar olmadığı mutsuz eden şeyler de kesinlikle maddi karşılığı yüksek olan şeyleerin eksikliği değildir.sevmeye ve sevilmeye çok ihtiyacı olan birisiyim anlayacağınız.ama hayat benim karşıma hep beni hüzünlendirmek için yaratılmış kişileri çıkarınca ben de artık sevildiğimde bile hüzünlenen kişiliğe büründüm.
Bilmem ki nasıl anlatsam;
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman başına.
Gönül yarası desem...
Değil!
Ekmek parası desem...
Değil!
Bir dert ki...
