Lavinya.Net Panolar

eyvallah günse...
ancak gülmek için nasıl ağlandıgının bilinmesi lazım...

acıklar mısın acaba bigboss ?

birgün bana ağlamak mı gülmek mi diye soran olursa,ağlamak derim tabii ki.Gülmek insana mutluluk vermez ki.Çünkü insan mutlu olduğundan gülüyordur zaten.Ama sıkıntılarınızla çetin bir savaş verdiğiniz dönemlerde ağlamayı denediniz mi hiç?Kalbinizin ücra köşelerine gizlenip içten içe sizi bitirmeye çalışan o küçük dert bakterilerini dışarı atmayı denediniz mi?Ağlamak gözyaşlarının akması değildir yalnızca,dertlerin,hüzünlerin,istemsiz olarak kurulan karanlık hayallerin atılmasıdır bir nebze.

farzet çok ii bildigin bir mevzuu var kumralada...
ama bildiklerin seni rahatsız ediyor yada o bildiklerin bir şekilde senin yanlışlarınla örtüşüyor
yani geçmişin...
ve muhasebeni yaptıgında senin bir tarafın devamlı açık vermekte...
o zaman evinde gözlerini kör bir noktaya mıhladıgında...
yada seni seven bir göze baktıgında,o gözün senin için ifade ettigi şey sadece hüzünle başlayıp hüzünle biten bir muhabbet şarkısıysa...
hüznün kendi içinde seni bile sarmaladıgını düşünürsün...
ve birde dağların arasından kendi güneşine baktıgını düşün....

bence biraz fazla karamsarsın,senin hayatın hakkında yorum yapmak bana düşmez bunun farkındayım..ama bildiklerinden şikayet edip onlarla kendini yaralayacağına,paylaşmayı denesen,yada o baktığında sadece hüzünden ibaret gözlere duyduklarını,anlam veremedklerinini karanlığğını anlatsan,emininm onlar hüzünden bahseden seyler olmaktan cıkacaktır.ayrıca hayatta her ne olursa olsun yşnede seni seven birçift göze sahip olmak büyük mutluluktur.bunun için kendini mutlu saymalısın.ve yine eğer kendini böyle hissetmeye devam edersen,seni herzaman dinleyecek birilerinine sahip olduğunun farkında olmalısın...

--
sana yardım edemem belki ama kimi zaman insanın karsısında onu dinleyen birini bulması ona moral verebilir, böyle düşündüm ve sana bunları yazdım.yazdıklarımı lütfen yanlış anlama.
--

bu bir perspektif kumralada
sadece perspektif
yani gerçekler...
hayatın neşe içinde olmadıgını yada hayatı yaşanılır kılan bir çift göze sahip olmanın evsafı konuşmuyoruz ki...

bazı degerler insanın hayatında egreti durur.
bunun adı karamsarlık değil bilakis irdeleme ve muhasebedir.
bazıları geriye bakmadan yada sorgulamadan yoluna devam eder.
bazıları da illetli hasta derecesinde sorgular ve fikir buhranlarıda burda çıkar.
yoksa hayat elbette çok güzel ...
ve inceleyip anlayacagımız o kadar sırra matuf ki...
herhalde ifade edemedim hastalıklı fikirlerimi:)

neyse yazdıkça ortak bir nokta buluruz...
ancak lafımız hayata değil insana soyut degerler üstüne konuşmuyoruz somutu sorguluyoruz...
ancak her degerinde soyutlaşmadan anlam kazanmadıgınıda belirtelim:)
hade kolay gele
yani karamsarlık bende biraz hafif kalıyor...

içimde bir ağırlık var,günün yağmurundan içip,şişen,kocaman olan bi ağırlık.küf kokusu yayılıyor tenimden, eskimişliğin yarıda terkedilmişliğin,' son' yazısından önceki sahnede repliğini unutmuş oyuncular gibiyim , devamı var gibi dilimin ucunda kelimeler..
cay içmeye cıktığımda,cüzdanımı düşürmüş gibiyim.kimliğimde yitmiş benliğimden.öylesine soyutca şarklıarımı alıp cebime,tüm yaşanmışlığı geride bırakmış gidiyorum ifadelerim yüzümü terketmiş, anlamsızlaşmışım.içine dar geldiim bedenimden taşmış düşlerim,beyaza kara karışmış,söylentilere göre,alcakça hayatı kilretmiş gibiyim.dilimde anlatmaya calıştıklarımın ekşi kalıntıları,tüm yazıp çizdiklerimi,anlatıp bitirdiklerimi kusmuş gibiyim.bomboş bir nefesle söylemekteyim başkalarının sarkılarını..
içimde bir ağırlık var,canım bir kibritlik alevle yanmış gibi,karsımdaki iki göz,öylsine derinlerime batırıyorlar bakışlarını .ve artık tekrar tekrar yapıstırıcıyla ikinci ele düşen kalbim,tekrar kırılmış gibi,parcaları öylesine acıyla batıyor.sesim calınış boğazımdan,avaz avaz bağırdığım aşkımla,özgürlüğümle kaybolmuş
içimde bir ağırlık var , kocaman,adınıysa fırtınamda kaybetmiş gibiyim..

o zaman sana şimdiden geçmiş olsun...

gecmiş olsunlarla gitmiyor bu fırtına..

yardım edeceğim birşey var mı bundan başka?

saol ama dışardan değil kendi içimde cözmem gereken seyler,zamanla geciyor
yinede saol

fırtınalar hep vardır hayatımızda bence önemli olan bu fırtınalardan en hafif zararı görerek kurtulmak..umarım sendede kalıcı hasarlar bırakmaz..3 günlük dünya üzüntülerle kaybedicek vaktimiz yok zaten az bi zaman kaldı bunuda hüzünlere kaptırmayalım mutluluklarla dolduralım..



--istemeden haddimi aştıysam özür dilerim amacım hayatınıza karışmak değil az vaktimizin kaldığını ve üzülerek geçirmememiz gerektiğini anlatmaktı..yinede haddimi aştıysam kusura bakmayın---