Lavinya.Net Panolar

Annem Orhan Veli şiirlerini çok okurdu ben de onun sayesinde tanıdım zaman geçtikçe daha farklı gelmeye başladi bana şiirleri,hayran kaldım.

"Eski bir sevdadan kurtulmuşum
Artık butun kadınlar güzel!
Gömleğim yeni,
Yıkanmışım,
Traş olmuşum,
Sulh olmuş!
Bahar gelmiş,
Güneş açmış.
Sokağa çıkmışım, insanlar rahat
Ben de rahatım."

Bu şiirin başlığı neydi ya?

Koyun başlığı bakalım ne oluyo
.

Bu arada bir önceki şiirin adı "ILLUSION"


DENİZ KIZI

Denizden yeni mi çıkmıştı, neydi;
Saçları, dudakları
Deniz koktu sabaha kadar;
Yükselip alçalan göğsü deniz gibiydi.

Yoksuldu, biliyorum
-Ama boyna da yoksulluk sözü edilmez ya-
Kulağımın dibinde, yavaş yavaş,
Aşk türküleri söyledi.

Neler görmüş, neler öğrenmişti kim bilir.
Denizle buğaz buğaza geçen hayatında!
Ağ yamamak, ağ atmak, ağ toplamak,
Olta yapmak, yem çıkarmak, kayık temizlemek...
Dikenli balıkları hatırlatmak için
Elleri ellerime değdi.

O gece gördüm, onun gözlerinde gördüm;
Gün ne güzel doğarmış meğer açık denizde!
Onun saçları öğretti bana dalgayı;
Çalkandım durdum rüyalar içinde.


Orhan Veli

bekliyorum, öyle bir havada gelki vazgeçmem mümkün olmasın..
çok değerli şairimiz orhan veli'yi rahmetle anıyorum..eşsiz,mükemmel şiirleri için söylenecek söz bile yok bence..

oaristys
ey hatirasi içimde yemin kadar büyük,
ey bahçesinin hos günlere açik kapisi,
hala rüyalarima giren ilk göz agrisi,
çocuk alinlarda duyulan sicak öpücük.

ey sevgi dalimda ilk çiçek açan tomurcuk,
kanimin akisini yenilestiren damar,
gül rengi isiklari sevda dolu aksamlar
içime yeni bir fecir gibi dolan çocuk.

ey tahtaperdenin üzerinden asan hatmi
ve havalari seslerimizle dolu bahar,
kosustugumuz yollar, oynadigimiz sular,
kagittan teknesinde sevinç tasiyan gemi.

duyup karsi minarede okunan yatsiyi
yatagima sicakligini getiren rüya,
denizlerinde onunla yasadigim dünya
ve ey ufku beyaz cennetlere giden kiyi

ah! bir çok seyler hatirlatan erik agaci
ve o, ilk yolculukla baslayan hasret, zindan:
atlari çingirakli arabanin ardindan,
beyaz, keten mendilimde sallanan ilk aci...

''oaristys'' kimbilir belki ol(a)mayan,git(mek) zorunda kalan,gel(eme)yen lavinia...

"
...
bir de rakı şişesinde balık olsam."

rakı şişesinde balık olmak nasıl bişey acaba ?

KİTABE-İ SENG-İ MEZAR
1
Hiçbir şeyden çekmedi dünyada
Nasırdan çektiği kadar;
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allahın adını,
Günahkar da sayılmazdı.
Yazık oldu Süleyman Efendi'ye.

2
Mesele falandeğildi öyle,
To be or not to be kendisi için;
Bir akşm uyudu;
Uyanmayıverdi.
Aldılar , götürdüler.
Yıkandı , namazı kılındı, gömüldü.
Duyarlarsa öldüğünü alacaklılar
Haklarını helal ederler elbet.
Alacağına gelince...
Alacağı yoktu zaten rahmetlinin.

3
Tüfeğini depoya koydular,
Esvabını başkasına verdiler.
Artık ne torbasında ekmek kırıntısı,
Ne matarasında dudaklarının izi;
Öyle bir rüzgar ki ,
Kendi gitti
İsmi bile kalmadı yadigar.
Yalnız şu beyit kaldı,
Kahve ocağında , el yazısıyla:
"Ölüm Allahın emri,
Ayrılık olmasaydı."

kavuşamayız yollarımız ayrı
sen ciğercinin kedisi
ben sokak kedisi

Bu şiiri ne zaman okusam başım döner. Ama ne yazmış Orhan Veli? Bu kadar kısa bir şiire bu kadar ağır bir hüzün sığdırmak her şairin harcı olmasa gerek.

İstanbul Türküsü


İstanbul’da, Boğaziçi’nde,
Bir garip Orhan Veli’yim;
Veli’nin oğluyum,
Tarifsiz kederler içinde.
Urumelihisarı’na oturmuşum,
Oturmuş da bir türkü tutturmuşum:
“İstanbul’un mermer taşları;
Başıma da konuyor, konuyor aman, martı kuşları;
Gözlerimden boşanıyor hicran yaşları;
Edalı’m,
Senin yüzünden bu halım.”
“İstanbul’un orta yeri sinema;
Garipliğim, mahzunluğum duyurmayın anama;
El konuşur, sevişirmiş, bana ne?
Sevdalı’m,
Boynuna vebalim!”
İstanbul’da, Boğaziçi’ndeyim.
Bir fakir Orhan Veli;
Veli’nin oğlu,
Tarifsiz kederler içindeyim.

büütün kadınlar zannettiki
aşk üstüne yazdığım her şiir
kendileri için yazılmıştır
bense daima üzüntüsünü çektim
onları iş olsun diye yadığımı
bilmenin

sokakta giderken, kendi kendime
gülümsediğimin farkına vardığım zaman
beni deli zannedeceklerini düşünüp
gülümsüyorum

gün olur alır basımı giderim
denizden yeni çıkmış ağların kokusunda
şu ada senin bu ada benim
yelkovan kuslarının pesi sıra
dünyalar vardır düsünemezsiniz
cicekler gürültüyle acar
gürültüyle çıkar duman topraktan
hele mertılar hele martılar
her bir tüylerinde ayrı bir telas
gün olur basıma kadar mavi
gün olur basıma kadar günes
gün olur deli gibi...

nasırından bahsediyo

çok güzel...