Lavinya.Net Panolar

yardımcı olmuyor - aslı

I Don't Care - Apocalyptica

Çünkü küçük şeylerden mutlu olanlar küçük şeylerden mutsuzda olurlar... Bir de düşünün ki normalde insanların takmayacakları küçücük şeylerden bile günleri mahvolan insanların büyük bir şey karşısındaki üzüntüsünü...

Yorgun ve sıkılmış. Belkide yorgun olmaktan sıkılmış yada sıkılmaktan yorulmuş...

onu gerçekten seviyor muyum? yoksa sadece onun benimle ilgilenmesi mi hoşuma gidiyor da o benimle ilgilenmeyince eskisi gibi üzülmektense sadece kıskançlık hissediyorum?

sadece soruyu sormakla bitse o kadar kolay ki... bir de cevaplaması var o soruyu. asıl zor olan kısmı da o işte...
ama diğer yandan da o sorular olmazsa yada hepsinin cevabı olursa ne anlamı kalır ki yaşamanın? her şeyini bildiğim bir yaşam ne kadar zevk verebilir ki bana?

onun yanında olsam, ona sımsıkı sarılıp uyuyabilsem...

Ondokuz Mayıs Üniversitesi bahar şenliklerindeki konserdeydim ben... çok kısa sürmesine rağmen çok güzeld; her zamanki gibi :wink: ama nedendir anlamadım ama kendi şarkılarından bir kaç tanesini söyledi sadece... zaten bir saat on dakika sürdü onda da beklediğimden çok daha az Feridun Düzağaç şarkıs...

bana haketmediğim şeyler yaşattığının farkına vardın ve şimdi ise hakettiğimden de iyi davranıyorsun bana... aslına bakarsan bu durumda korkutuyor beni. çünkü bununda sonunun gelmesinden korkuyorum. ama yinede seni o kadar çok seviyorum ki sevgilim dayanamıyorum ne senin bir damla gözyaşına ne de se...

haketmedim ben bunu... bana her seferinde böyle davranıyorsun, mutsuz ediyorsun... ama sonra mutsuz olduğum için yine ben suçlu oluyorum... haketmiyorum bunları yaşamayı...

Onsuzken yaşamayı beceremiyorum ben. Yanımda olmadığında sanki yaşamıyormuşum gibi hissediyorum adeta... Nefes bile alamıyorum ki onsuz...

Aşık...

Ama...
Hayatından mutsuz...
Gelecekten umutsuz...

kesinlikle Datça... nerdeyse her yaz gittiğim ve yinede sıkılmadığım, vazgeçemediğim yer. kışın bazen burnuma kokusu gelen ve beni hüzünlendiren ama aynı anda da neşelendirebilen tatil mekanı...
özledim ordaki sesizliği dinginliği...

her an her dakika tekrar tekrar aşık olunabiilir aynı kişiye... bir anlık bir bakış bir hareket etkiler ve yeniden aşık eder belkide...
karşılısız olması üzücü, yıpratıcı tabiki ama karşılığı olduğunda bence o eski (yada ilk demek daha doğru belkide) hali kalmıyor aşkın... büyüsü bozuluyor sanki...

insanları mutlu etmek, etraftakileri mutlu görmekle mutlu olunabilir belkide ama nereye kadar? sadece onları mutlu etmek değil, mutlu edilmek de lazım arada ki yaşam sevinci, insanları mutlu etme isteği kaybolmasın...