Lavinya.Net Panolar

bana gelişlerin acılarından kaçışınmış...

yüreğinee sağlık arkadaşım:((

uzun bir aradan sonraa geldim:)
serapcım harikaa eserlerin yaa:)
yüreğine sağlık:)

sesizliğimle haykırdığım hiçbir şeyin hala anlaşılmamışlığından çok sıkıldım. Bu yaşadığım hayattan çok sıkıldım.

bidenem

SUSTUM! Suskunluğun misafiri olmaktan haz alıyor yüreğim! Musalla taşındaki cesedin suskunluğu kadar suskunum! Konuşmalara küstüm! Gemilerim artık kendime yol alıyor. Her zaman her yerde her istenileni anlatamıyorum. Kime, neyi, nasıl ispatlayacaksın! o halde suskunluğun elini tutuyorum. Merhem tutm...

feridun düzağaç...biterken herşey

kardeşimm:(:(

Derlenen kağıt sayfalar arasında , İki büklüm olmuş , Unutulmuş , Küf tutmuş bir hikaye takıldı ellerime.. Gözlerim kelimelere dokundu , Yavaşça , Dokunduğum her kelime hayat buldu boşlukta.. Boşluk , Hayat oldu.. Hayat , gözlerime dokundu , Kristalleşmiş bir cüce oldu tenimden süzülen.. Yaş oldu , ...

yaşamın trajedisi ölüm değil,yaşarken içimizde ölmesine izin verdiklerimizdir..

hoş geldin şeymaa:)

gamze kıvılcım.....olmuyorsa olmuyor:(

O kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler, arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer. Dayanılması o kadar da zor değildir, büyük ayrılıklar bile, en güzel yerde başlatılsaydı eğer. Utanılacak bir şey değildir ağlamak, yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer Yüz kızartıc...

Tut Ki Yakılan Ben Değilim Bu Şehirde… Yüz Üstü Bırakıp Giden Ayakları Görmedim… Yok Yere Hesaplaşmaları Tanımadım… Tut Ki Kendimden Geçecek Kadar Nikotine Bulaştırdım Ellerimi… Dumanı Saklayan Gece… Sade… Yalnız… İki Hece Kıvılcımlar Bıraktı Ellerime… Canımın Yanması Kaybolsa Sızısı Aklıma Takılır…...

ruhun son heyecanı.. En unutulmuş anlarda varlığın habercisiyle irkilmek. Benlikle yaşam arasındaki bütün köprüleri yakıp beynin derinlerinde kayboluş. Ya da kendini buluş.. Sürprizsizliği alışkanlık yapmış sahte olaylar zincirli yaşam denilende afallamalar. Evet, daha çok soru sormaya, çoğunda ceva...