Lavinya.Net Panolar

bende saklıyorum senden arta kalan herşeyi... ve unutmadım akan zamana inat gözlerini... gözümü kapadığımda tam yanımdasın kıvrılmış uyuyorsun yatağımda ben seni uyandırmamak için kıpırdamazken sen uyku melekleriyle oynuyordun yanıbaşımda bende saklıyorum senden arta kalan herşeyi... ve unutmadım ak...

mışıl mışıl uykunda olabilsem şimdi ama yok! usulca uyandırmadan seni... dokunsam parmaklarımla gözkapaklarına saçlarında umursamazlık olsam, kalsam... kalsam öylece yanında sevdiğim bembeyaz kefenli yollardan gelsem gecene koynumda bir ölüm boşluğu... hayat kadar sessiz kalırdım inan yüreğimin bile...

bu gece anladığım bir tek şey var... hayat geçirdiğin senelerle değil, yaşadığın ve yaptığın şeylerle ilgiliymiş, başından geçenlerle... daha bir ay önce falandı, aşk diye bi ateşten gömlek giydirilmişti ve ben onu çıkarmıştım, acıyordu heryerim... ölümle yaşam arasında gidip geldiğimi hatırlıyorum,...

odanda tek başınasın, karartmışsın ışıklarını ve bir sigara dumanından zor seçiliyor gözlerin... ne o, ağlıyormusun yoksa?? hiçte misafirperver değilsin, sen davet etmesende ben geldim işte, ben... ben geldim işte yine, sen beni unuttun biliyorum dostum ama ben seni hiç unutmadım... her zaman sadık ...

Daha çocukça şikayetleri olan, tükenmiş, deneyimli bir ahmağın ağzından konuşuyor olmak... dün gece yatağıma uzanmış bu satırları kafamda tasarlarken Kurt Cobain'in veda notuyla başlamayı nedense uygun gördüm.... çünkü yazmayı tasarladığım şey akıp giden zamanın, ruhumuzda açtığı yaralar, bize hisse...

yaşanması gereken herşey yaşanmış, olması gereken herşey olmuştur, bol kahkahalı günler geride kaldı şimdi aşkın sonbaharrı... onu çok mutlu etmen gereken şeyleri yaparken bu ilişkiyi mahvedecek şeyleri yapmayıda ihmal etmemişsindir. olabildiğince duyarsız, ilgisiz ve boktan herifin teki olmuşsundur...

Alışırsın yine seversin
Çok mutsuzmuşsun ya rahat edersin
Ben ağlarım belki gülerim
Yerine senler bulup mutlu ederim

inanılmaz bir albüm olmuş yine özellikle şimdilik bir varmış bir yokmuş şarkısına bayıldım.... bir varmış, bir yokmuş ama tekmiş bir eşi daha yokmuş... eczacılık kapısına giden yolda son kez gördüğümde seni benimde geldi bu düşünceler aklıma senin yanında en yakın dostun ve aynı zamanda ev arkadaşın...

böyle içime büyük bi bomba koyulmuş ve ben parçalara ayrılmışım... birgün bu üşengeçliğimi bırakıp o parçalarımı toplayıp geri birleştirirsem, yani küllerimden yeniden doğarsam işte belki o zaman yeniden deneyebilirim sevmeyi...

duman - helal olsun

kayıp bir bavul gibiyim havaalanında yada boş bir yüzme havuzu sonbaharda....

küçük şeylerle içini doldurmaya çalıştığı için içinde kocaman boşluklar kalır ve bir gün üzüldüğünde o üzüntüyü öyle büyük hisseder ki o kalan boşlukları doldurur...

denersin, istersin hatta bunun için çabalarsın. gözünü kapatıp parmağını daldırıp tadına bakarsın, ama sonunda acı bir tat kalır ağzında... buda mı takıntıdır??? o an yanında olanı değilde hala onu düşünüyorsan bunun adı nedir?

hiç kimsenin... sadece benim suçum....

çok kötü yanlışlar ve hatalar yapmış fakat çıktığı mahkemede salıverilmiş ve bunun vicdan azabını çekiyor gibiyim....