Lavinya.Net Panolar

Neden mi unutamıyosun? Çünkü aşk (aşkın) çocukluğunda sana alınan ilk oyuncağın gibidir; tarifsiz mutluluğu tattıran, vazgeçilmez kılan kendini... Ben ilk kırmızı giyisili bebeğimi unutamadım hala, aşkı (mı) da unutamıyorum hala...

İlla unutacam diye kendini zorlarsan tabii ki unutamazsın. Üstüne üstlük birde acı çekersin. En iyi kendi doğallığı içersine ve zamana bırakarak kendini bu olayı aşman gerektiğini hesap edersen. Hem daha az acı çekersin hemde unutman kolaylaşır.

saolun varolun inşallah aşıcaz bunları da inşallah unutucaz.ama bana gerçekten verilen ilk hediye gibiydi.çünkü ilk aşkımdı.unuttum diyorum bi gün aklıma gelmiyince.kendimi test ediyorum.bilgisayardan resmini açıyorum bakıyorum ona.yok ya ben bu çocuğu unutamıyorum.ya tamam farkındayım acı çektiğimi hemde nasıl.çünkü başkasıyla çıkıyo şuanda.nasıl içim acıyo anlatamam.ya ben onu o kadar sevmişim o naapıyo yalanmıydı herşey peki unutmak için mi çıkıo başkalarıyla yoksa ne biliim onu mu seviodu önceden de yeter ama artık burda gülmeye çalışıyorum durumumu belli etmemeye.ama kimseyi de karamsarlığa sürüklemek istemem ama ben artık hayattan hiç zevk almıyorum.herşey anlamsız geliyo.naapıcam ben hepinizin inanın ki önerilerini denedim ama ne biliyim olmuyo içime yer etmiş kazıyamıyorum onu ordan.çıkaramıyorum.

Sevgili fotosentez..

Dediğim gibi, içinden çıkartmaya çalışma zaten bunu başaramazsın, kendini dahada kaosa sürüklersin bunu denedikçe.. Karamsarlık değil bu gerçeğin ta kendisi aslında..
Çıkartamazsın..
Başarabileceğin en iyi şey onun yokluğuna alışmak olmalı..
Evet, yokluğuna alışmak..
İşte bunu başarabilirsin..
Derin sancılardan sonra bunu ben başarabildim.. Sende, herkes de yapabilir bunu..
Üstelik o şimdi İngilterede ve üstelik 1 yıllık evli.. Gördüğün gibi kötününde kötüsü var..
Ama alıştım ve artık içimi asla acıtmıyor..
Sadece uzaklarda küçücük bir benek şimdi.. Gittikçe küçülesi, küçülesi..

Şimdi fikrim.. başka besteler, başka şarkılar anlatmaya çalışıyor yürek gözüyle dinleyenlere..

Başarabilirsin..

Bütün renkleri içeren tek bir renk vardır.. Işığın rengi.. Kapı aralığından yüzünüze yansıyan budur..

Kapı aralığına geç..

Işık ve Sevgiyle..

izzet
E.S.P Çengelköy

teşekküerler izzetçim inşallah ben de başarabilirim bunu.keşke benim sevdiğimde gitse başka yerlere belki unutmam kolay olurdu.yüzünü görmezdim hiç değilse.ama onu her hafta sonu--dersane olduğunu sölememe gerek yok anladınız--görmek zorundayım.yanındaki o kızla beraber tabi.sorduğumda çıkmıyoruz dediği o kızla.ama çıkıyolar biliyorum çünkü ortak arkadaşlarımız var ve çıktıklarını gizlemek için de beni kullanıyolar.o şerefsiz ben hala onunla çıkıyorum diyo--o diye bahsettiğim ben oluyorum--ama biz ayrılalı 6-7 hafta oluyo.kullanılıyorum.ama az kaldı oks bi geçsin bi daha yüzünü ne görücem ne de gördüğümde dönüp bakıcam.yokk bitti dicem.o zamana daha çok var.o yüzden aşıcam bunları ama izzet sana bişiy sorucam.sen başka birine aşık olarak mı aştın bunları nedense benim en büyük korkum halini aldı bu.

Başka birine aşık olarak değil sevgili fotosentez.. Başka birine aşık olduğumu sanarak.. Tekrar tekrar incitilerek, kırılarak.. Zamanla bağışıklık kazandım sanırım..
Yazmış ya DÜZAĞAÇ; Ötenazim hadi biraz gayret, Batır sarı oklarını içime.. içime.. Bu aşk süsü verilmiş bi cinayet.. TAM İSTEDİĞİM GİBİDİR ÜZÜLME.. Bu sözlerde anlatılan gerçekten de yaşadıklarımla aynı çizgide..

Tekrar aşık olmak belkide geçmişi unutabilmenin en iyi yollarından biridir.. Ama bu süre içerisinde o aradığın doğru insanı bulana kadar çeşitli süreçlerden geçebilirsin işte en dikkat etmen gereken konuda budur sevgili fotosentez.. Çünkü o kişiyi bulana kadar, birazda hırsa ortak olarak ualnış olan bir çok kişi girip çıkabilir hayatına..
Sadece sabret ve gayret et.. Başınıda asla eğme öne doğru, prim verme buna sevinecek olanlara.. Güçlü gözük, güçlü ol..

Ve benim o anımda herzaman dilimde olan şu sözleri ezberle;

Artık ne güneş ne cennete bir yol var
Senden başka ağaçlar ve çiçekler var..

Yani bütün geçmiş tek bir an içindir.. Köprünün ötesi henüz başlamadı bile.. Umutlu ol..

Işık ve Sevgiyle..

izzet
E.S.P. Çengelköy

teşekkür ederim
___________________________
artık ne güneş ne cennete bi yol var
senden başka ağaçlar ve çiçekler var...

bliss yazdı:karşındaki kötü birşey yapınca unutulurmuş gibi geliyor.unutuyorum da ilk başta ama zaman geçince öyle bir an geliyor ki onu gördüğümde yine dağılıyorumm

bi süre öyle oluyo tabi görünce ama biraz sabretmelisin zmn geçmesi gerekiyor ondan sonra unutuluyor yada unuttuğunu zannediosn aslında bnde çok emin değilim ama umarım 1. söylediğimdir

ben fotosentezle yakın zamanlarda çokta olmasada benzer şeyleri yaşadım.ağladım,şiir defterimi gene açtım,şarkıları dinlerken burnumun ucunun sızladığını hissettim hep.ama iyiyim şimdi dedim ''kendime burcu gel kendine yapma böyle''(arada bir konusurum ben kendimle )belki istanbul un havası iyi geldi belkide deli gibi kitap okudum o sayede unuttum... bilmiyorum belkide unutmadım ama en azından ilk başlarda olduğu gibi üzülmüyorum arada bir geliyor aklıma vaya telefonumda ondan gelen bir mesaj görüyorum basta seviniyorum sonra fazla uçtuğumu anlıyor kendime geliyorum üç günlük hayat buda hayatın tatlı acıları çok üzülmeye değmez.ama üzülmedende olmuyor offf .neyse aklıma geldi gene kötü oldum

ben...
ben küçükken hayatın bu kadar acımasız olucaanı tahmin etmezdim.
ben...
aşkı annemden duyardım.çok güzeldi hani?hani can yakmazdı?
yakıyomuş...hemde çok...benim içim acıyo...kalbim yoruldu artık...
sevmekten mi?acı çekmekten mi bilmiyorum ama yoruldum...

özür dileyerek araya girmek istiyorum ama aşk acısı çeken arkadaşlar yaşınızı duyabilir miyim,lütfen??

Şükür ben artık çekmiyorum ama çektiğim yaşlar yani bundan 1.5-2 sene önce 22-23 yaşlarındaydım.. Ancak böylesi bir duygunun yaşla bağlıntılı olduğuna inanmamı beklemeyin lütfen benden.

ben garip gelicam biraz ama 14 diceksin ki şimdi bu aşk dil daha büyüklerini yaşicaksın die ama ablacım ben burda bitiyorum daha büyüğünü yaşarsam mahvolurum

arkadaşlar bide unutmak için o kişinin hayatnda başka biri olduğunu görmeniz gerekiyo kötü bişi aslında ama sonra boşwer gitsin o bni zaten hiçbi zmn haketmemiş diip çekilebiliosunuz ortamdan...

aşkı yaşla bağdaştırırım çünkü insan "büyüdükçe" yaşadıklarıyla,kazandığı tecrübelerle vardır,hatırlıyorum 13 yaşındayken en yakın arkadaşıma aşıktım ve o da bana aşıktı ama olayı öyle bi türk filmine çevirdik ki,ne yanyana gelebilmeyi kendimize dostluğumuza yedirebiliyoruz ne de uzaklaşabiliyoruz!ben 1,5 yıl bu acıdan öleceğimi falan düşünmeye başlamıştım şimdi düşününce kendime diyorum ki,aşk mıydı bu??yani bi şuan yaşadıklarımı,karşımdaki insanı düşünüyorum bi de o zamanı...ve kendime gülüyorum,sadece gülüyorum...emin olun siz de böyle yapacaksınız!