Lavinya.Net Panolar

hayatta unutmam da, affetmem de....(çok gaddar oldum sanırım... ) işin şakası tabi... affederim ama unutmam açıkçası... klişe de olsa bi laf vardır ya: dal rüzgarı affetse de kırılmıştır bir kere... benim ki de o hesap sanırımm...

''kadınlar unutur ve affeder ama asla neyi unuttuklarını unutmazlar...'' demiş biri ama şimdi kim olduğunu hatırlamıyorum....

bunu hep söylüyorum ama yine söyleyeyim "Affetmek ve unutmak iyilerin en büyük intikamıdır." sanırım hangi safta yer tuttuğum anlaşılmıştır

bende menoktadenokta'ya katılıyorum...

affediyorum ama kaç kere denediysem de unutamıyorum

affederim.. affetmek lazım..
ama asla unutmam.. unutamam...

unutmadan affedenlerdenim

Affedicek kadar cesurum da ,unutmak geçmişi şimdiki zamana geri taşımak yerine ,onun geçmişe ait olmasına izin vermekse eğer,geçmişe nokta koymayı öğrenmem gerek sanırım.Affedip unutamıyorum çünkü...

bütün merhamet duygularımı operasyonlarla aldırdım kalmadı affetmem hiç

affedecek kadar büyük,unutacak kadarsa kalbime söz geçirebileceğimi sanmıyorum :hmm2:

malesef ne affedebiliyorum nede unutabiliyorum.yapılan hiç bir şey hiç bir şekilde icimden çıkmıyor ve beni o kadar acıtıyor ki... keşke hem unutup, hemde affedenlerden olsaydım....

hep affederim ama hiç unutmam

Unutmayışın affedişle olan birlikteliği, insanı erdemli kılar...

affederim ama asla unutulmaz...

affetmem; unutmam da ama bunu ona hisstetirmem çok canımı yaktıysa zaten affetmemekten ya da unutmadım demekden daha acıtır onu