Lavinya.Net Panolar

Aşk acısı. Korku, umutsuzluk en önemlisi çaresizlik bir arada. En büyük sevince gelince, arkamda bıraktığım eserimi masalım bitmeden gördüğüm an olacak

Yaşadığım en büyük acı "AŞK", en büyük sevinçte "AŞK"tır......

FDkolik e ve onun gibi düşünenlere yürekten katılıyorum...

Hayat bize mutlu olma şansı vermedi sevgili
biz kendimizden başka herkesin üzüntüsünü üzüntümüz, acısını
acımız yaptık çünkü.
Dünyanın öbür ucunda hiç tanımadığımız bir insanın gözyaşı bile
içimizi parçaladı.
Kedilere ağladık, kuşların yasını tuttuk...
Yüreğimizin zayıflığı kimi zaman hayat karşısında bizi zayıf yaptı.
Aslında ne güzel şeydir insanın insana yanması sevgili...
Ne güzeldir bilmediğin birinin derdine üzülebilmek ve çare aramak.
Ben bütün hayatımda hep üzüldüm, hep yandım.
Yaşamak ne güzeldir be sevgili...
Sevinerek, severek, sevilerek, düşünerek...
Ve o vazgeçilmez sancılarını duyarak hayatın...

YILMAZ GÜNEY

en büyük acı... arkadaşımın gözlerimin önünde cansız bedeninin yatması... gencecik bir kızın bu kadar erken hayata veda etmesi...

yaşadığım en büyük sevinç onun hayatıma girmesiydiii...
en büyük acıda hayatımdan çıkması....

Karşılaştığım çok acı olaylar oldu herkes gibi bana en çok etki edenler gidişler oldu hep..Sonra yakın zamanlarda yaşadığım şeyler..Anlattıkça inanılmaması,hep bir kılıf hep bir engel çıkması hayatımda..Hiç doğruyu anlattıkça aksine inanan insanlar oldu mu hayatınızda?İlkini atlatmaya çalışırken yeni bir tane daha..Bir arkadaşımın dediğine göre Allah sınıyormuş insanları,sabrını..Sınavmış bu..Ben geçemeyeceğim sanırım bu sınavdan..Çok sıkıldım..Sevinçlerime gelince..Çok oldular elbette..Ama yaşamımı büyük ölçüde etkileyenler genellikle en derin acılarımdan sonra gelir benim..Şimdi ise bekleyişteyim,biliyorum gelecek yine..

arkadaşlarım öldü yaşamlarının baharında.2hafta sonra mezun olacaklardı ama birer birer gittiler.. çekip aldı ecel ellerimden hiç birşey yapamadım yapamazdım çünkü kader... evet beni en çok ölümler ve terk edilişler yıktı
sevdiğime bile inandıramadım onun için herşeyi yapabileceğime bırakıp gitti acıların ortasında..
tepeme çöktükce yaşamın acıları ben biraz daha dik yürüdüm..
başımı eğmeyeceğime yenilmeyeceğime söz verdim bunu yeryer başarıyor olmakta yaşadığım güzel sevinçlerden biri...

en büyük acı onu kaybetmekti ve onsuz yaşayamıycağımı biliyodum..
en büyük mutluluğumsa onu yeniden kazanmaktı ve artık hep benim biliyorum..ben hayatta oldukça elleri ellerimde olucak şu an en büyük mutluluğum buu..

hayatımdaki en büyük acı babaannemin ölümü,
en büyük sevinç 18 yaşına girdiğim gün...

acı hepsi ayrı bir yara.büyüklüğü küçüklüğü farketmez.sevginçte öyle...