Lavinya.Net Panolar

Aristoteles bir yazısında ırmakta yaşayan küçük canlılardan söz eder:
Ömürleri bir gündür. Bunlardan sabah 8'de ölen genç ölmüş sayılır; akşam
5'te ölen ise yaşlı... Montaigne ünlü "Denemeler"inde sorar: "Bu kadarcık
bir ömrün bahtlısını, bahtsızını hesaplamak hangimize gülünç gelmez?
Sonsuzluğun, dağların, nehirlerin, yıldızların,
ağaçların yanında bizim hayatımızın uzunu - kısası da böyle gülünçtür."

Son yılların en gözde akımlarından biri "uzun yaşam hırsı". Modern tıp,
ömrün sınırlarını zorlayan buluşlar elde ettikçe, tarihi boyunca "ölümsüzlük
iksiri"nin peşinde koşmuş insanoğlunun iştahı kabarıyor. "Antiaging"
denilen "yaşlanmayı geciktirme" iddiasındaki hücre tedavileri, hormonlar,
ilaçlar, diyetler hep aynı hedefin peşinde: Ölümü erteleyebilmek... Biraz
daha fazla yaşayabilmek....

Geçenlerde Haşmet Babaoğlu yazdı: "Modern insanın uygarlığın temeline
koyduğu her tuğla, onu ölüm fikrinden biraz daha uzaklaştırıyor". Köylerde
göz önünde, hayatla iç içe "yaşayan" mezarlıklar, kentte varoşlarda
ıssızlığa terk ediliyor. "Dirilerin şehri, ölülerin şehrini kovuyor". O,
günler süren taziye dayanışmaları bitti; internetten
mezar yeri ayırtılabiliyor artık... Cenazeler bir şirkete emanet edilip apar
topar defne gönderiliyor; camide ayaküstü sohbet ediliyor, telefonla kabre
çiçek gönderiliyor, sulama işi 3 - 5 kuruşa mezarcılara havale ediliyor. Ve
sonra
herkes ölümü hafızasından silip "hayata", işinin başına dönüyor. İnsanoğlu
yüzyıllar boyu tevekkülle teslim olduğu ecelle dalaşıyor. Azrail'e posta
koyuyor.

Ne yalan söyleyeyim, ölümcül bir diyetle tüm dünyevi zevklerden uzak
durarak, sağlık merkezlerinde gençlik aşıları
vurularak hayata biraz daha tutunmaya çalışanların nafile çabası, Aristo'nun
ömrü bir gün süren küçük canlılarının "bahtsızlığını" hatırlatıyor bana...
"Sağlıklı yaşam"a bir diyeceğim yok, ama "geç ölüm ihtirası", "Ne için"
sorusunu getiriyor hatıra... "Niçin hayat sofrasından, karnı doymuş
mütevekkil bir davetli gibi kalkıp gidemiyoruz?" "Niçin hayat meşalesini,
yenilere devretmekte böyle zorlanıyoruz?" "Bunca yıl yapamadığımız neyi
yapmak için ölüme direniyoruz?"

Zincirlikuyu Mezarlığı'nın kapısına asıldığı günden beri tartışma konusu
olan o ayet yüzünden yazdım bunları: "Her canlı ölümü tadacaktır". Kimi
"Malumu ilana ne hacet" diye karşı çıkıyor yazıya; kimi "İşe giderken
insanın aklına eceli sokup moral bozmanın alemi yok" diye... Oysa benim
ayetin devamında okuduğum mesaj gayet basit: "Nasıl
olsa sonunda buraya geleceksiniz. Yan yana ve eşit büyüklükte çukurlara
gömüleceksiniz Size bahşedilen hayatı doğru dürüst yaşamaya bakın". Ayeti
böyle okuyunca, daha çok hayatta kalmak uğruna daha az "yaşayan"ların
hali size de komik gelmiyor mu? Kainatın uçsuz bucaksızlığı karşısında, ha
sabah 8, ha aksam 5, ("Ha 3 gün önce, ha 5 gün sonra") ne fark eder ki?

Yine Montaigne ile bitirelim. "Hayatın değeri, uzun yaşanmasında değil, iyi
yaşanmasındadır. Öyle uzun yaşamışlar vardır ki, pek az yaşamışlardır.
Doyasıya yaşamak, yılların çokluğuna değil, sizin coşkunuza bağlıdır

Can Dündar
Milliyet

Ölüm her zaman aklımızda da bir an önce gelip alsa ya!!!

ahmet kardeşim eyvallah aydınlatıcı bilgilerin için saol güzel bir yazı dizisiydi yaşamak güzel ama yaşamak iyi yaşıyorsan güzeldir .

yaşam bir sınawdır
öldükten sonraki kaderi belirler
insanların star wars gelmedii sürece uzun yaşamalarını annamıom:D

gerçekten çok güzel bi yazı.....

acı olmasa mutluluğu nası öğrenecektik??
öğreneceğiz ..

ve dinecek bu sancı,bitecek bu yaşamak ağrısı

acı olmadan mutluluk....
bitmek bilmeyen bir şiir gibi...
ama her şeyin bi sonu vardır..
elbet bu şiirde bitecek bi gün...............
.....

evet yazı gerçekten çok güzel.
daha önce de demiştim can dündar çok usta bir kalem. neyse konuya gelelim
ölüm herkesin her an zaten istemese bile aklında.
ama ölümden korkup ot gibi yaşamaktansa hiç ölüm yokmuş gibi yaşamak en mantıklısı

yaşam çok kısa!! en iyisi gelecek ve geçmişle uğraşmamak ve şimdinin tadını çıkarmak.. carpe diem yani

yaşamak:sevinçleri,heyecanları,umutları aynı zamanda stresleri,üzüntüleri,acıları ,yaraları vs.Bunların hepsini içine alan ama sayılı günlerden ibaret olduğu için çabuk geçeceği aşikar olan zaman dilimidir

'Yaşamak dediğin üç beş kısa mutlu andan ibaret'(Sezen Aksu_Yanmışım sönmüşüm ben_)

Can Dündar çok güzel yazmış. Okumaya başladığımda yazılacak bir iki kelime yükünü alıp gelmeye başlamıştı bile. Ama yazının sonuna doğru gelince yazmak istediklerimin yazıldığını farkettim. Olsun yine de diyeceğim içimde kalmasın. Hayat gibi hiçbir şey içimizde kalmamalı.
Az ya da çok...Hayat bununla kıyaslanmamalı. Önemli olan geride bırakabildiklerimiz ve yanımıza kar götürebildiklerimiz. Yaptığımız iyilikler dünya adına ve kendi adımıza.

ewt çook güzel yazmış can dündarı ve yazılarını severim zaten.ewt hayat kısa.bugün varız yarın oykuz.hatta bu arakadaşlar müdür baş yardımcımız sabah daha biz konuşma yapan adam okul çıkışında ölmüştü.kalp krizi.ne biçim hayat bu yaaaa.değil mii???

Ölüm her aklına geldiğinde
Ah edip vah edip inleme
Bu halinle tanrıyı incitmiş olacaksın
Ecel kapını çaldığı zaman
Evi telaşa verme
O geldiği zaman
Sen gitmiş olacaksın...

carpe diem yazdı:yaşam çok kısa!! en iyisi gelecek ve geçmişle uğraşmamak ve şimdinin tadını çıkarmak.. carpe diem yani

Yaşayın hocam anı yaşamak yaşatmak önemli olan ...