Bu sitedeki lavinya.net forum/panolar sayfası bölümü 22 yıl önce yani 2002 yılında kurulmuş, 11 yıl önce 2013 yılında ise aktif kullanımı durmuştur. Güncel/yeni paylaşım yoktur. Yalnızca arşiv/nostalji için yayına açıktır.
Artık hiçbir şey istemiyorum. Karanlıktayım gündüzleri. Özlemeye başladım geceleri. Perdeler kapanıyor bana doğru... Işığım kesildi. Kuşlar artık cıvıldamıyor eskisi gibi. Neden deniz bana küstü? Böyle Sessiz bir şekilde beni karşılıyor? Yoksa yapraklar da mı rüzgardan ayrıldı. Yelkenin ayrılması gibi. ağaçlar neden suskun? Mavilikler açmıyor artık beni. Onların serinliğini ve derinliğini hissedemiyorum. Meleğin göz yaşları akmıyor artık. Yoksa, yoksa o da mı küstü hayata? Benim gibi? Neden paylaşmaz benimle kader düşlerini? Yoksa onun düşleri de mi benimki gibi suya düştü? Hayallerin yıkıldı mı hiç benim gibi? İşte bende 2 gün içinde olanlar bunlar. İlerisini düşünemiyorum. Çünkü yelken ayrıldı......................................................................................
ne yaptın kendine böylede kuyunun karanlığı senin aydınlığını bastırdı.öyle bir yerden döndüm ki ben sen gitmek istemezsin.perdeler elbet açılır yeter ki sen içinde o perdeleri açacak gücü bul.yoksa bu kadar zor mu bu senin için?hayallerin sen var oldukça yaşar sen yoksan onlarda yok.kendine dikkat et seni önemseyen birileri var bunu unutma.
Maviliklere benzetiyordum ikimizi
Onlar kadar ferah, onlar kadar derindi
Anlatamazdım kimseye sevgimizi
Çünkü okyanuslar kadar derindi
İ.A.
"Vazgeçilmezmiş yelken
Bülbül ötmeyince anladım" Demiş murat abim.
Ne doğru söylemiş değil mi? Artık bundan sonra böyle. Sanmıyorum ki yelkeni rüzgara bırakayım, başka sahillere yönelsin... Artık kader nereye götürürse oraya. Yanlız benzsin. Ve onsuz. Yelkensiz...!
kaç hayalimiz suyun o soğuk derinliklerine karıştı.penceremdeki melek uzaklaştı bensiz.geçte olsa öğrendik yelkenin vazgeçilmezliğini.boşver sadece...başka bir rüzğar gelip dağıtacaktır ne de olsa hayatımızı....
kısır bir döngü bu hayat.her şeyin dört dörtlük gittiğini hatırlayan var mı?dört dörtlük hayatlar ancak şu romantik komedilerde oluyor.gerçek hayatta ise hayat tüm gücüyle bize karşı çıkıyor.diyorum ya bu rutin sistemin içinde yer alıyoruz mecburen.o yüzden boşver diyip geçmek en iyisi.
